Kozicki Zygmunt
Zygmunt Kozicki, ur. 15
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1957 w Ustrzykach Dolnych. W 1977 student Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 1978 Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; absolwent KUL, Instytut Historyczny (1991).
Przed rozpoczęciem studiów kolejarz w Krościenku; w l. 80. prace dorywcze. Od 1977 współpracownik „Spotkań – Niezależnego Pisma Młodych Katolików” (gromadzenie papieru, przygotowywanie drukarni, składanie pisma); kolporter wydawnictw niezależnych; od 1980 odpowiedzialny za kolportaż publikacji niezależnego wydawnictwa Spotkania.
Od IX 1980 współpracownik „S” Regionu Środkowo-Wschodniego, współorganizator poligrafii związkowej, biblioteki i archiwum.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia we Włodawie i Kwidzynie, zwolniony 15 XI 1982. W 1983 współzałożyciel (wraz z Wiesławem Ruchlickim) podziemnego wydawnictwa Vademecum (działającego do 1986); współzałożyciel (wraz z Mariuszem i Grzegorzem Szyszko oraz Piotrem i Jadwigą Kozickimi): w 1986 Wydawnictwa Respublica (do 1989 wydało ok. 30 pozycji); w 1987 równolegle działającej Oficyny im. Józefa Mackiewicza (propagującej dorobek tego autora); w 1988 Wydawnictwa Prasowego Respublica (usługi poligraficzne).
Po 1989 zatrudniony m.in. w ośrodkach wypoczynkowych w Arłamowie i Trójcy, w bieszczadzkiej placówce Międzynarodowego Centrum Ekologii; następnie kierownik działów kadr w Generalnym Inspektoracie Celnym, Ministerstwie Spraw Wewnętrznych oraz Urzędzie ds. Cudzoziemców.
Wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001).
8 IX 1982 – 21 II 1985 rozpracowywany przez Wydz. IV KW MO/WUSW w Lublinie w ramach SOR krypt. Redaktorzy; 12 III 1985 – 4 IV 1989 przez Wydz. III WUSW w Lublinie w ramach SOR krypt. Kolporter, następnie krypt. Sieć; od 7 IV 1989 w ramach KE krypt. Zbych, zdjęto z ewidencji 23 VIII 1989.
Małgorzata Choma-Jusińska