Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Krzywiński Stanisław

Stanisław Krzywiński, ks., ur. 19 XI 1931 w Gliniku Górnym pow. krośnieński, zm. 20 II 2019 w Przemyślu. Ukończył I LO im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu (1951), klasę maturalną ukończył przy tamtejszym Seminarium, z powodu nieotrzymania nostryfikacji zdawał powtórnie egzamin dojrzałości przed komisją w Krośnie (1958). Absolwent Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu (1957); 1958-1962 student Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; doktorat z teologii (1965).

Od 1957 wikariusz w parafii św. Bartłomieja Apostoła w Majdanie Królewskim; 1964-1965 wikariusz w Brzozowie, rektor kościoła św. Trójcy w Przemyślu, katecheta przy parafii NMP i św. Jana Chrzciciela, 1966-1967 z-ca, następnie kierownik Wydz. Duszpasterskiego Kurii Biskupiej (później Kuria Metropolitalna) tamże, 1969-2000 wykładowca w Wyższym Seminarium Duchownym tamże; od 1970 kanonik gremialny Kapituły Bazyliki Katedralnej (później Kapituła Metropolitalna). W I 1977 inicjator petycji 58 księży diecezji przemyskiej do marszałka Sejmu PRL o powołanie specjalnej komisji, w celu zbadania działalności aparatu represji wobec uczestników strajków z 1976, przekazanej przez KOR na Zachód. 1979-1980 członek Przemyskiego Komitetu Samoobrony Ludzi Wierzących, współautor dokumentów.

Od IX 1980 wspierał miejscową „S”. 24 IX 1981 – 28 VIII 1982 przechowywał 2 mln zł należące do Regionu, wspierał podziemne struktury „S”, nieoficjalny przedstawiciel bp. ordynariusza odpowiedzialny za działalność charytatywną. Za podpisanie komunikatu Kurii potępiającego działania władz z 31 VIII 1982 wezwany na rozmowę ostrzegawczą z prokuratorem. W I 1985 autor listu protestacyjnego Kurii do marszałka Sejmu PRL i premiera w związku z oskarżeniami wobec ordynariusza przemyskiego na tzw. procesie toruńskim (morderców ks. Jerzego Popiełuszki). 1985-1990 członek Zespołu Niezależnych Historyków działającego pod patronatem KUL; 1988-1992 członek Diecezjalnej Rady Kultury przy bp. ordynariuszu przemyskim.

Od IX 1990 prałat honorowy Ojca Świętego; 1987-1998 referent ds. prawno-administracyjnych, przewodniczący komisji budowlanej, moderator i ekonom przemyskiej Kapituły Metropolitalnej; 1967-2018 duszpasterz głuchoniemych; członek Rady Muzealnej oraz Komisji ds. Emerytów i Rencistów. Od 1998 na emeryturze.

Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2009).

1963-1989 rozpracowywany przez KW MO w Rzeszowie (od 1975 w Przemyślu) w ramach TEOK (nr 18892); 1982-1984 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Przemyślu w ramach SOS krypt. Rewers; 1984-1988 przez Wydz. III KW MO/WUSW w Przemyślu w ramach SOR krypt. Powielacz; 1982-1984 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Przemyślu w ramach SOR krypt. Mafia; 1983-1988 przez Wydz. IV WUSW w Przemyślu w ramach SOR krypt. Kancer.

Piotr Chmielowiec

Opcje strony

do góry