Kubalok-Kiejna Irena
Irena Kubalok-Kiejna, ur. 14 III 1959 w Cieszynie. Absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej w Katowicach (1985).
1978–1980 w SZSP.
Od X 1980 w NZS; XI 1980 – II 1981 wiceprzew. Zarządu Uczelnianego; redaktorka pisma NZS ŚlAM „Prosto z mostu”, związana ideowo ze środowiskiem RMP, kolporterka pisma „Bratniak” na Śląsku; w II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 członek KS NZS ŚlAM, uczestniczka strajku studentów łódzkich uczelni i Akademii Medycznej w Gdańsku; XI – XII 1981 uczestniczka strajku solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI w ŚlAM.
3 II 1982 internowana, przetrzymywana w areszcie KW MO w Katowicach i Bytomiu-Miechowicach, 15 VII 1982 zwolniona ze wzgl. na stan zdrowia. 1983–1985 członek Senatu ŚlAM. 1983–1989 organizator Ruchu Społecznego ku Cywilizacji Miłości. 1984–1985 współpracowniczka Kazimierza Świtonia, 16 XII 1984 uczestniczka rocznicowej manifestacji pod KWK Wujek Wujek "Wujek", pismo wydawane od jesieni 1982 – I 1986 w Katowicach przez Młodzieżowy Komitet Oporu Społecznego przy KWK Wujek zrzeszony w sieci KOS. w Katowicach; w VII 1985 uczestniczka głodówki rotacyjnej w parafii Narodzenia NMP w Krakowie-Bieżanowie. 1985–1987 lekarka w Ośrodku Lecznictwa Kolejowego w Sosnowcu, 1987–1989 specjalizacja w anestezjologii w Śląskim Ośrodku Kardiologii Górniczego Centrum Medycznego w Katowicach Ochojcu.
Od 1989 w RFN, 1990–1997 zakończenie specjalizacji w anestezjologii w kilku szpitalach Badenii-Württembergii, Bawarii i Saksonii. 1998–2000 dodatkowa specjalizacja w leczeniu bólu przewlekłego w klinikach uniwersyteckich w Düsseldorfie i Wuppertalu. 2000–2009 prywatna praktyka leczenia bólu w Wuppertalu, od 2010 w Görlitz. 2013–2015 prowadzenie oddziału leczenia bólu przewl. w szpitalu ortopedycznym w Rothenburgu k. Görlitz. Od 2004 aktywny członek Związku Polaków w Niemczech Rodło, członek wspierający Polską Macierz Szkolną w Niemczech, od 2012 członek zarządu Polskiej Rady w Niemczech. Wieloletni członek Fundacji im. Romana Dmowskiego.
9 VI 1987 – 24 X 1989 rozpracowywana przez Wydz. III/III-1 WUSW w Katowicach w ramach KE krypt. Góralka.