Kucharski Andrzej
Andrzej Kucharski, ur. 1 I 1946 w Rzeszowie, zm. 21 I 2015 tamże. 1965-1968 student Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Wydz. Metalurgii.
W III 1968 uczestnik wieców studenckich na AGH, relegowany ze studiów. 1968-1970 zasadnicza służba wojskowa; 1970-1973 pracownik Przedsiębiorstwa Instalacji Przemysłowych Instal w Rzeszowie, 1973-1990 Inwestprojektu tamże.
Od IX 1980 w „S”; organizator Komitetu Założycielskiego, następnie wiceprzewodniczący KZ w Inwestprojekcie; współorganizator MKZ w Rzeszowie.
Po 13 XII 1981 działacz podziemia, współorganizator pomocy dla rodzin osób internowanych, kolporter prasy podziemnej; 20 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa, zwolniony 1 VII 1982. Współorganizator rzeszowskich struktur Porozumienia Prasowego Solidarność Zwycięży; współredaktor wydawanego III-VII 1983 biuletynu społeczno-politycznego „Informator Rzeszowski”; współzałożyciel rzeszowskiego oddziału Solidarności Walczącej, do VII 1989 przewodniczący Komitetu Wykonawczego, koordynator kontaktów z SW we Wrocławiu i oddziałami w Warszawie i Łodzi, następnie w Lublinie i Krakowie, 1984-1989 organizator i redaktor organu prasowego SW „Galicja”; w V 1984 aresztowany, w VII 1984 zwolniony na mocy amnestii; VIII-XI 1984 współorganizator i redaktor audycji podziemnego Radia Wolna Polska. 1982-1989 wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz. (ostatni raz w XII 1988), przesłuchiwany, poddawany rewizjom w domu i pracy, zastraszany, 5-krotnie skazywany przez kolegium ds. wykroczeń na kary grzywny.
W 1989 przeciwnik rozmów obrad Okrągłego Stołu, zwolennik bojkotu wyborów 4 VI. Od jesieni 1989 członek Rzeszowskiego KO „S”, w 1990 jego ostatni sekretarz; przewodniczący KZ „S” w Inwestprojekcie; 1990-1992 delegat na kolejne WZD Regionu Rzeszowskiego, do 1992 członek ZR. 1990-1993 bezrobotny, 1993-2000 własna działalność gospodarcza. W 1990 współorganizator PC w Rzeszowie; w 1992 organizator Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej tamże; 1995-1997 prezes Oddziału ROP tamże; 1997-2000 prezes struktur woj. i wiceprezes Zarządu Głównego Ruchu Katolicko-Narodowego; w 2000 ze względu na stan zdrowia zrezygnował z działalności społeczno-politycznej; po przebytej operacji serca do 2003 bez środków do życia. 2003-2005 pracownik Przedsiębiorstwa West-Bud z siedzibą w Poznaniu i Gorzowie Wlkp., od 2006 na rencie, następnie na emeryturze.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2014).
19 XI 1979 – 16 II 1990 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Exbud; 11 X 1980 – 3 V 1984 w ramach SO krypt. Azymut; 16 I 1981 – 5 II 1990 w ramach KE krypt. Klon/SOR krypt. Opór; 16 XII 1981 – 26 III 1983 przez Wydz. III KW MO w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Kotwica; 20 II 1982 – 20 IV 1990 przez Wydz. V KW MO/WUSW w Rzeszowie w ramach SOR krypt. Poligraf/Ośmiornica; 14 VIII 1982 – 26 IV 1990 w ramach SOR krypt. Pięść; 7 V 1983 – 3 IX 1985 w ramach SOR krypt. Pomnik; 29 X 1987 – 10 III 1989 przez Wydz. VI WUSW w Rzeszowie w ramach SOR kryp. Kora.