Kusiński Stanisław Karol
Stanisław Karol Kusiński, ur. 3 XI 1944 w Przemyślu. Absolwent Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, kierunek pedagogika (1975).
1976-1977 wychowawca w Zakładzie Wychowawczym Zrzeszenia Katolików Caritas w Otwocku, 1977-1979 w Ośrodku Szkoleniowo-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych w Laskach k. Warszawy. Od 1976 współpracownik KOR, następnie KSS KOR, w Ośrodku w Laskach organizował przepisywanie „Komunikatu”; uczestnik ROPCiO, kolporter niezależnych wydawnictw w Przemyślu; 1977-1978 prowadził Punkt Informacyjno-Konsultacyjny ROPCiO w Przemyślu; drukarz niezależnych pism: „Opinia” i „Bratniak” w zorganizowanej przez siebie podziemnej drukarni; 1977-1979 sygnatariusz listów, apeli i oświadczeń ROPCiO, 24 XII 1977 organizator w Przemyślu (z Marianem Piłką) ulicznej akcji zbierania podpisów pod wnioskiem obywatelskim do Rady Państwa PRL ws. opublikowania w Dzienniku Ustaw ratyfikowanego przez Polskę Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych, zatrzymany (z M. Piłką). W 1979 współorganizator Uniwersytetu Ludowego w Zbroszy Dużej; w VIII 1979 współzałożyciel (z Wiesławem Kęcikiem) Przemyskiego Komitetu Samoobrony Ludzi Wierzących; 1979-1980 współpracownik niezależnego pisma „Placówka”: odpowiedzialny za druk i kolportaż. W 1980 drukarz wydawanego przez Wydawnictwo im. Konstytucji 3 Maja niezależnego pisma „Przegląd”. 1977-1981 organizator spotkań czołowych polskich opozycjonistów z bp. Ignacym Tokarczukiem. 1978-1980 założyciel i lider nieformalnej przemyskiej grupy antysocjalistycznej, w 1980 uczestnik RMP. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz.
XI-XII 1980 zatrudniony jako drukarz w MKZ „S” w Gdańsku, od XII 1980 członek MKZ, następnie ZR Mazowsze.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Uhercach i Nowym Łupkowie, w VIII 1982 nie powrócił z przepustki, w ukryciu drukarz podziemnego „Tygodnika Mazowsze” (z Emilem Broniarkiem i Witoldem Łuczywo), 20 XII 1982 zatrzymany, 24 XII 1982 zwolniony z internowania.
Od III 1983 na emigracji w USA. Od 1984 pracownik działu technicznego „Nowego Dziennika” w Nowym Jorku; organizator pomocy dla kraju, m.in. zbiórek pieniędzy, współorganizator demonstracji przeciw wizycie gen. Wojciecha Jaruzelskiego w USA. Po 1989 organizator pomocy materialnej dla placówek oświatowo-opiekuńczych, m.in. dla Ośrodka dla Dzieci Głuchoniemych nr 2 w Przemyślu.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2006), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), Krzyżem Kawalerskim Orderu odrodzenia Polski (2017).
1977-1981 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOS krypt. Melina; 1979-1980 przez Wydz. IV KW MO w Przemyślu w ramach SOR krypt. Antena; 1979-1982 przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOS krypt. Ruch; 1980-1981 przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOS krypt. Sondaż; 1980-1982 przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOR krypt. Olimp; 1981 przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOS krypt. Targowica.