Medoń Piotr
Piotr Medoń, ur. 15 IV 1951 w Jeleniej Górze. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, Wydz. Matematyki, Fizyki i Chemii (1975).
1975–1984 asystent, st. asystent w Katedrze Biofizyki Akademii Medycznej we Wrocławiu.
Od IX 1980 w „S”; od IX 1981 członek Komisji Rewizyjnej KZ.
XII 1981 – II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982 udostępnił mieszkanie na druk podziemnego pisma „Biuletyn Dolnośląski”. 1 III 1982 zatrzymany, 5 III internowany, przetrzymywany AŚ we Wrocławiu i w Ośrodku Odosobnienia w Nysie, 24 VII zwolniony. 21 IX 1982 – 1990 członek zaprzysiężony SW, od 1984 Komitetu Wykonawczego SW; od 1982 jeden z organizatorów druku i kolportażu podziemnych pism SW, gł. „Solidarności Walczącej”, książek oraz znaczków poczty SW i banknotów. W 1982 współorganizator podziemnego Radia SW. 1984–1988 organizator struktur regionalnych SW (Kłodzko, Lądek Zdrój, Toruń, Szczecin, Świnoujście, Jelenia Góra): dostawca podziemnych pism, organizator i instruktor druku. 1984–1987 odpowiedzialny za kontakty z zagranicą (m.in. z Andrzejem Wirgą w RFN). 1984–1988 współpracownik podziemnej „S” RI w woj. wrocławskim i rzeszowskim. W 1984 organizator przemytu za wschodnią granicę Biblii w jęz. ukraińskim. 12 IV 1984 zatrzymany, 13 IV aresztowany, osadzony w AŚ we Wrocławiu, 26 VII zwolniony na mocy amnestii. W 1984 zwolniony z pracy, nast. przywrócony prawomocnym orzeczeniem Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu, 1984–1989 asystent techn. w Katedrze Biofizyki AM. 1986–1989 nieformalny, jawny przedstawiciel SW. 3 VII 1986 zatrzymany, 4 VII aresztowany, osadzony w AŚ we Wrocławiu, 11 VIII zwolniony na mocy amnestii. 24 XI 1987 (z Andrzejem Mycem) uczestnik demonstracji i rozrzucania ulotek z rusztowania wrocławskiego ratusza z transparentem domagającym się uwolnienia Kornela Morawieckiego i Hanny Łukowskiej-Karniej. 10 XII 1987 uczestnik manifestacji w Warszawie domagającej się zwolnienia K. Morawieckiego i in. więźniów politycznych. 1984–1987 kilkakrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany.
1989–1990 pracownik Biura Interwencji Kancelarii Senatu RP. 1990–1992 pracownik Kompanii Przemysłowo-Handlowej Reverentia Sp. z o. o. we Wrocławiu, 1992–1996 w Gosat Serwis tamże, 1996–2003 w Telewizji Kablowej Vectra tamże. Od 2003 własna działalność gospodarcza.
Od 2009 członek Stowarzyszenia Solidarność Walcząca we Wrocławiu. Od 2010 członek-założyciel Fundacji Pomorska Inicjatywa Historyczna w Gdyni.
4 X 1983 –XI 1989 rozpracowywany przez Wydz. V-1/Wydz. III-1/Wydz. III/Inspektorat 2 WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Sowa.