Niegosz Władysław Stefan
Władysław Stefan Niegosz, ur. 9 IX 1948 w Sobieszowie k. Jeleniej Góry. Ukończył Technikum Przemysłu Drzewnego tamże (1968).
1969–1982 st. mistrz oddziałowy sprzedaży w Zakładach Przemysłu Drzewnego-Tartak w Piastowie k. Jeleniej Góry. 1973–1978 bezpartyjny radny MRN w Sobieszowie/Jeleniej Górze.
Od X 1980 w „S”; od X przew. Komitetu Założycielskiego, nast. przew. KZ; I – II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 uczestnik strajku okupacyjnego w klubie Gencjana Gencjana „Gencjana”, podtytuły: „Pismo Solidarności Walczącej”, „Pismo Organizacji Solidarność Walcząca Jelenia Góra”, „Pismo Organizacji Solidarność Walcząca Oddział Jelenia Góra”, I–X 1985 wydawane przez Oddział SW w Jeleniej Górze i Agencję Informacyjną Solidarności Walczącej we Wrocławiu (n-ry 1–5). w Jeleniej Górze i koordynator strajku w ZPD. 1981–1986 w KPN. XI 1981 – III 1982 pobyt w RFN.
III – V 1982 organizator podziemnych struktur „S” w Jeleniej Górze, nast. V – VIII współorganizator podziemnej Komisji Koordynacyjnej Regionu Jelenia Góra oraz współorganizator i koordynator sieci kolportażu w Jeleniej Górze (druk i kolportaż ulotek oraz kolportaż podziemnych pism m.in. „Z Dnia na Dzień” i „Odroczenie”). 29 VIII 1982 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Nysie, 23 IX zwolniony. IX – X współorganizator Tymczasowego Kierownictwa RKS Jelenia Góra, 30 X ponownie internowany, przetrzymywany w Ośrodku w Nysie, 8 XII 1982 zwolniony. 1982–1984 organizator pomocy represjonowanym i ich rodzinom (odwiedzał internowanych w ośrodkach w Kamiennej Górze, Nysie, Głogowie, Grodkowie i Uhercach; zbierał składki na działalność związkową i pomoc represjonowanym, pracował przy rozdzielaniu i dostarczaniu materialnej pomocy z darów kościelnych oraz z pomocy humanitarnej z Francji). 1982–1986 organizator i koordynator działań grupy młodzieży kierowanej przez Krzysztofa i Grzegorza Karmelitów oraz Jacka Markowskiego przeprowadzającej akcje ulotkowe, plakatowe oraz malowania haseł na murach w Jeleniej Górze i Piechowicach. 1983–1986 współpracownik Tymczasowego Komitetu Koordynacyjnego Region Jelenia Góra. 1983–1986 zaprzysiężony członek SW (współpracownik Wojciecha Myśleckiego i Piotra Medonia), współorganizator i jeden z przywódców Oddziału SW w Jeleniej Górze. 1983–1986 członek Niezależnego Teatru Scena Czterdzieści i Cztery w Jeleniej Górze (kierowca, ochroniarz, pomocnik techn.). 1983–1986 organizator i uczestnik akcji ulotkowych i plakatowych w Jeleniej Górze i Piechowicach; współorganizator mszy za Ojczyznę w jeleniogórskich kościołach: św. Erazma i św. Pankracego, Podwyższenia Krzyża Świętego oraz św. Marcina. 1983–1986 członek KIK w Jeleniej Górze i współpracownik Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii Podwyższenia Krzyża Świętego tamże. W XII 1983 organizator dodruku n-ru 12 podziemnego pisma „Dywanik”; 1984–1985 współzałożyciel, wydawca, redaktor, drukarz podziemnego pisma „Zerwij Kajdany, Połam Bat…”. 1983–1986 koordynator sieci kolportażu i kolporter podziemnych pism (m.in. „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Walcząca”, „Myśl”, „Odroczenie”, „Dywanik”, „Zerwij Kajdany, Połam Bat…”, „Gencjana”, „Celwiskoziak”), książek i wydawnictw okolicznościowych. 1982–1986 wielokrotnie zatrzymywany (29 IV 1983 podczas zatrzymania uciekł, w jego kierunku oddano 3 strzały z pistoletu), przesłuchiwany, karany grzywnami przez kolegia ds. wykroczeń, poddawany rewizjom. Od VIII 1986 na emigracji w RFN: VIII 1986–1987 prace dorywcze, 1987–1990 stolarz w Papierwerke Waldhof-Aschaffenburg w Mannheim, 1990–1996 własna działalność gospodarcza, 1997–2000 stolarz w Fema Farben und Putze Gmbh w Mannheim, 2001–2008 na socjalnej rencie chorobowej, od 2008 na rencie inwalidzkiej.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).
18 XI – 30 XII 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Jeleniej Górze w ramach SOS krypt. Odroczenie; 24 II 1983 – XII 1984 przez Wydz. V KW MO/WUSW w ramach KE krypt. Dubler; 4 XII 1984 – 18 IX 1986 przez Wydz. V WUSW w ramach SOS/KE krypt. Integracja.