Nitka Tadeusz
Tadeusz Nitka, ur. 25 III 1952 w Nowym Sączu, zm. 8 XII 2016 tamże. Ukończył ZSZ tamże (1969).
1966-2007 ślusarz mechanik, brygadzista w Zakładach Naprawczych Taboru Kolejowego w Nowym Sączu. 1966-1980 członek, przewodnik, organizator w PTTK, 1972-1990 członek Klubu Honorowych Dawców Krwi.
28 VIII 1980 organizator kilkugodzinnej przerwy w pracy na Wydziale W-12 (postulaty płacowe). 18 IX 1980 organizator kilkugodzinnego strajku (postulaty płacowe oraz dot. zezwolenia na budowę kościoła); przewodniczący Komitetu Wydziałowego W-12, od X 1980 przewodniczący Komisji Wydziałowej W-12, członek KZ „S”. Organizator kolportażu, kolporter wydawnictw niezależnych, m.in.: paryskich „Zeszytów Historycznych”, twórczości Czesława Miłosza, Zbigniewa Herberta, Józefa Mackiewicza, „Gońca Małopolskiego”, „Robotnika”; rozprowadzał ulotki i tzw. cegiełki. III/IV 1981 współzałożyciel biblioteki wydawnictw niezależnych, działającej do 1989 przy ZNTK i kościele oo. Jezuitów (zwanym kolejowym). 9-11 I 1981 organizator pomocy (żywność) strajkującym w Ratuszu; 7 VIII 1981 uczestnik demonstracji pod Urzędem Wojewódzkim przeciwko ubożeniu społeczeństwa.
Po 13 XII 1982 uczestnik grupy działającej na rzecz pomocy internowanym; w zespole (m.in. z Józefem Jareckim, Tadeuszem Piaseckim, Krzysztofem Węglowskim-Królem, Zbigniewem Leśniakiem, Krzysztofem Witkowskim, Mieczysławem Górskim i Tadeuszem Zengelem) wydającym i kolportującym podziemne pismo „Nowosądeckie Wiadomości”. 25 III 1982 aresztowany w miejscu pracy, przetrzymywany w AŚ w Nowym Sączu i Krakowie, 6 V 1982 skazany wyrokiem Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego na sesji wyjazdowej w Krakowie na 2 lata więzienia, osadzony w ZK we Wrocławiu i Strzelinie, 19 VI 1983 zwolniony warunkowo, następnie objęty amnestią z VII 1983, do 1984 zobowiązany do meldowania się na komendzie MO/RUSW. 1983-1989 współorganizator Mszy za Ojczyznę w kościele oo. Jezuitów oraz tamże grupy organizującej pomoc osobom aresztowanym i ich rodzinom. Kolporter pism podziemnych: m.in. „Nowosądeckich Wiadomości”, „Hutnika”, „Tygodnika Mazowsze”, ulotek, tzw. cegiełek (punkty kolportażowe w ZNTK i kościele oo. Jezuitów; wydawnictwa przywoził, wymieniał się m.in. z Wrocławiem, Krakowem, odbiorcy: ZNTK, Carbon, NFUG Nowomag, WPK, PKP, osoby fizyczne). Przeprowadzał akcje ulotkowe i plakatowe, organizator pomocy materialnej i prawnej represjonowanym i ich rodzinom; uczestnik spotkań samokształceniowych, m.in. nt. doświadczeń związanych z działalnością opozycyjną. 1984-1986 wzywany na rozmowy ostrzegawcze (przed świętami patriotycznymi). I 1984 – VI 1989 członek MKS „S” w Nowym Sączu (m.in. z Andrzejem Szkaradkiem); w 1989 w RKS Małopolska (obok A. Szkaradka, Stefana Jurczaka, M. Gila, S. Handzlika, Jana Dziadonia).
23 III 1989 – 1991 członek KO „S” w Nowym Sączu; w 1989 uczestnik kampanii wyborczej KO „S”: plakatowania, organizator spotkań, drukarz materiałów wyborczych, członek komisji wyborczych w wyborach parlamentarnych 1989 i samorządowych 1990. 1990-2006 z-ca przewodniczącego, następnie przewodniczący Delegatury ZR Małopolska „S” w Nowym Sączu. 1991-1995 w PC.
Odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1989), Złotą Tarczą Herbową Nowego Sącza za Zasługi dla Miasta (1989), Medalem Niezłomnym w Słowie (2011), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).
W 1984 rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Nowym Sączu w ramach KE krypt. Robotnik.