Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Oczak Aleksander

Aleksander Oczak, ur. 13 VI 1948 w Dzierzkowicach k. Kraśnika. Wykształcenie średnie zawodowe (1965).

1963 – XII 1981 tokarz, następnie kierowca-zaopatrzeniowiec w Kraśnickiej Fabryce Wyrobów Metalowych (od 1972 Fabryka Łożysk Tocznych) w Kraśniku.

Od IX 1980 w „S”, od II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 przewodniczący Komisji Wydziałowej na Wydz. HT FŁT.

13-17/18 XII 1981 uczestnik strajku w FŁT, członek KS, odpowiedzialny za straż strajkową; po pacyfikacji strajku w ukryciu z Wiesławem Pastuszko w Popkowicach k. Kraśnika; zwolniony z pracy. I-XI 1982 w Warszawie składacz „Tygodnika Mazowsze”. 3 XI 1982 po powrocie do Kraśnika ujawnił się, przez 2-3 mies. objęty obowiązkiem meldowania się w Komisariacie MO i zakazem opuszczania miejsca zamieszkania, kilkakrotnie zatrzymywany. XII 1982 – VII 1984 związany ze środowiskami podziemnej „S” w Kraśniku i Warszawie, współzałożyciel, redaktor i drukarz „Biuletynu Informacyjnego Ziemi Kraśnickiej”, w 1984 drukarz pisma „Solidarność Narodu”. 1982-1984 bez pracy i możliwości zatrudnienia, prace dorywcze.

Od IX 1984 na emigracji w Australii. 1984-1985 współorganizator i działacz Biura Informacyjnego „S” w Sydney, 1986-1989 Polskiego Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego; 1984-1989 organizator demonstracji przeciwko łamaniu praw człowieka w Polsce oraz wizytom przedstawicieli władz PRL w Australii. W 1987 ukończył Business Technical College w Sydney. W 1997 pełnomocnik ROP na Australię. Od 2005 współzałożyciel Stowarzyszenia Nasza Polonia z siedzibą w Sydney.

1982-1984 rozpracowywany przez Komisariat MO/RUSW w Kraśniku w ramach KE krypt. Kierowca.

Marcin Dąbrowski

Opcje strony

do góry