Pluta-Czachowski Kazimierz
Kazimierz Pluta-Czachowski, (właśc. Józef Kazimierz Pluta), ur. 11 II 1898 w Kozłowie, zm. 5 VIII 1979 w Warszawie. 1926–1928 słuchacz Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie (płk dypl. 1943).
1905 uczestnik strajku szkolnego. Od 1910 w tajnym skautingu, członek Zarzewia. II–VIII 1914 w Polskich Drużynach Strzeleckich, VIII 1914–VII 1917 w I Brygadzie Legionów Polskich. 1918–1939 w WP, 1921 uczestnik III powstania śląskiego, 1932–1934 szef sztabu i z-ca komendanta głównego Związku Strzeleckiego, 1936–1939 szef Oddziału Wyszkolenia w Dowództwie Korpusu Ochrony Pogranicza, IX 1939 szef sztabu 18. Dywizji Piechoty ze składu Samodzielnej Grupy Operacyjnej Narew. 1939–1940 współzałożyciel i członek Organizacji Orła Białego, kierownik Wydz. Wojskowego i Walki Czynnej z siedzibą w Krakowie. 1940–1945 w ZWZ-AK, III 1940–VII 1941 z-ca komendanta Obszaru IV Krakowsko-Śląskiego, VII 1941 szef Oddziału V-0 Dowództwa i Łączności i z-ca szefa sztabu KG AK ds. techn. dowodzenia i łączności, VIII–IX 1944 uczestnik powstania warszawskiego, X–XII 1944 więzień obozu w Pruszkowie, nast. w Brunszwiku, skąd wrócił do kraju. I 1945 aresztowany przez NKWD, do XII 1945 internowany w Kazachstanie. 1946–1947 gospodarstwo rolne w Starych Bogaczowicach. 1947–1949 z płk. Janem Mazurkiewiczem i płk. Janem Gorazdowskim prowadził Bazar Krajowy w Warszawie. 13 I 1949 aresztowany, poddany śledztwu, 7 XII 1953 skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie na 15 lat pozbawienia wolności, osadzony w ZK na Mokotowie, nast. w Centralnym Więzieniu Karnym w Rawiczu, 5 XI 1955 zwolniony warunkowo, 1956 zrehabilitowany. 1957–1967 z uwagi na zły stan zdrowia nie podejmował pracy. Członek ZBoWiD. W l. 60. i 70. autor art. o kampanii wrześniowej, konspiracji AK (m.in. w „WTK”, „Stolicy”, „Za i Przeciw”). 1967–1979 renta specjalna dla zasłużonych.
1970 kontakty z Ruchem, otrzymywał m.in. opracowania programowe organizacji. W l. 70. kierownik Komisji Historycznej 18. Dywizji Piechoty, organizator nabożeństw rocznicowych, wmurowywania tablic pamiątkowych dot. Legionów Polskich oraz działalności AK. 1977–1978 członek Nurtu Niepodległościowego, 25 III 1977–5 VIII 1979 uczestnik ROPCiO, IX 1977 I Spotkania Ogólnopolskiego ROPCiO, sygnatariusz jego apeli i listów otwartych, po rozpadzie Ruchu mediator pomiędzy grupami Andrzeja Czumy i Leszka Moczulskiego, kolporter „Opinii” w środowiskach kombatanckich. 10 II 1979 sygnatariusz deklaracji założycielskiej Komitetu Porozumienia na rzecz Samostanowienia Narodu.
Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari kl. V i IV, Krzyżem Walecznych (7-krotnie), Srebrnym Krzyżem Zasługi (1930), Krzyżem Niepodległości (1931), Krzyżem Kawalerskim Polonia Restituta (1933), Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami (1944).
22 V 1956–5 VIII 1979 rozpracowywany przez Wydz. I/II Dep. III MSW w ramach Sprawy Ewidencyjno-Obserwacyjnej/Operacyjnej Obserwacji/KE krypt. Utrwalacz/Emeryt.
Region Mazowsze, Warszawa