Polański Zygmunt
Zygmunt Polański, ur. 15 XII 1929 w Przemyślu. Absolwent Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Sopocie (1956 magisterium); w 1964 doktorat, w 1974 habilitacja, od 1980 profesor.
1953-1959 pracownik Morskiego Instytutu Rybackiego w Gdyni; 1960-1961 ekonomista w Przedsiębiorstwie Połowów i Usług Rybackich Koga w Helu, 1961-1962 w PPiUR Arka Arka „Arka”, podtytuł: „Wolne pismo. Eseistyka, krytyka, literatura, inne formy”, jedno z najważniejszych podziemnych pism społ.-kult., wydawane VI 1983–1989 w Krakowie. w Gdyni; 1962-2001 pracownik, kierownik wydz. ekonomiki, od 1993 dyr. MIR w Gdyni.
Od X 1980 w „S”, członek KZ „S” w MIR.
1982-1989 współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy Duszpasterstwa Ludzi Pracy, struktury kościelne, faktycznie posiadające charakter stowarzyszeń, których celem było wzmocnienie moralne i rozwój duchowy pracujących, a także pobudzenie ich do aktywności w życiu zawodowym i społecznym. Ich działalność nie zawsze była całkowicie jawna. Pierwsze DLP powstały w 1973, szczególny rozkwit tych struktur, często przy współudziale laikatu, nastąpił w okresie stanu wojennego i delegalizacji „S”, co wynikało z bieżących potrzeb – głównie pomocy internowanym działaczom związku, ale także np. potrzeby wspólnotowości czy dalszego samokształcenia po zawieszeniu działalności kursów organizowanych w ramach tzw. Uniwersytetu Latającego. Zazwyczaj opiekunami duszpasterstw byli księża diecezjalni: proboszczowie albo delegowani do tej pracy wikariusze, np. Jerzy Popiełuszko, który od I 1979 pełnił posługę jako duszpasterz średniego personelu medycznego w archidiecezji warszawskiej. Jednym z prężniej działających DLP kierował w parafii św. Maksymiliana w nowohuckich Mistrzejowicach ks. Kazimierz Jancarz, który organizował tam m.in. czwartkowe Msze za Ojczyznę. Z duszpasterstwem tym był związany ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Często opiekę nad DLP sprawowali także księża zakonnicy. DLP przede wszystkim pogłębiały świadomość chrześcijańską; ich członkowie poznawali katolicką naukę społeczną, papieskie encykliki, aktualności z życia gospodarczego i społecznego. W ramach DLP organizowano od 1982 Ogólnopolską Pielgrzymkę Ludzi Pracy, która w 3. sobotę i niedzielę IX każdego roku wyruszała (i wyrusza) na Jasną Górę. DLP organizowały pielgrzymki także do innych miejsc kultu religijnego. Choć wszystkie one miały charakter religijny, pozwalały zarazem pracownikom, szczególnie tym zrzeszonym w „S”, na zamanifestowanie jedności i starań w walce o wolność, godność człowieka pracy i prawa pracownicze. Przeciwko DLP protestowały niejednokrotnie władze państwowe, traktując ich działalność jako zagrożenie w sferze wpływu na środowiska robotnicze. DLP prowadziły ponadto działalność samokształceniową, budowały poczucie wspólnoty w kręgu wartości chrześcijańskich, wywierały pozytywny wpływ na życie religijne, społeczne, rodzinne, zawodowe i polityczne. i Środowisk Twórczych przy kościele św. Mikołaja w Gdańsku; od 1985 współorganizator sierpniowych Dni Modlitwy i Refleksji w gdańskich kościołach, w tym prelekcji o tematyce społeczno-politycznej i historycznej m.in. z udziałem żony Aurelii, Eugeniusz Myczki, Aleksandra Halla, Jerzego Grzywacza i Andrzeja Zbierskiego; autor prelekcji nt. koniecznych reform gospodarczych w salach parafii św. Brygidy w Gdańsku. W l. 80. członek zespołu działającego przy Franciszkańskim Ruchu Ekologicznym i PTTK na rzecz wstrzymania budowy elektrowni jądrowej w Żarnowcu.
Członek KO „S” w Gdyni, w 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu w tzw. podzespole ds. ekologii. 1989-1995 ponownie członek KZ „S” w MIR w Gdyni. 1990-1994 radny Miasta Gdynia z listy KO „S”, wiceprzewodniczący Rady Miasta, delegat do sejmiku woj. gdańskiego. Od 2001 na emeryturze.
Autor publikacji książkowych z zakresu eksploatacji zasobów morza i rybołówstwa.
Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1975) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990).