Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Przedpełski Tomasz

Tomasz Przedpełski, ur. 3 IV 1965 we Wrocławiu. Absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek filologia polska (1990) oraz Polsko-Amerykańskiego Studium Komunikacji Społecznej Central Connecticut State University we Wrocławiu (1993).

1973–1976 w ZHP, m.in. w Szczepie Harcerzy Leśnych Watra im. Wolnego Harcerstwa.

1981–1989 organizator i uczestnik akcji rozrzucania ulotek i malowania napisów na murach we Wrocławiu. 1983–1989 kolporter podziemnych wydawnictw, m.in. pism „Solidarność Walcząca”, „Wiadomości Bieżące”, „Z Dnia na Dzień”, „Solidarność Dolnośląska”, „Biuletyn Dolnośląski”, „Tygodnik Mazowsze”, „Promieniści”, „PWA. Przegląd Wiadomości Wiadomości „Wiadomości”, biuletyn wydawany przez podziemną „S” Regionu Mazowsze w Warszawie 15 XII 1981 – 1 IV 1990. Agencyjnych”, paryska „Kultura”, „Kultura Niezależna” oraz książek i znaczków poczt podziemnych. 1985–1989 współpracownik SW (kolporter, także kurier między Wrocławiem a Warszawą). 1986–2005 działacz Solidarności Polsko-Czechosłowackiej/Solidarności Polsko-Czeskiej, w VII 1989 kurier SPCz, w kontakcie z Independent Polish Agency w Lund (Szwecja). 1986–1990 współpracownik NZS UWr. 6–7 V 1988 współorganizator na UWr. strajku solidarnościowego ze spacyfikowaną HiL w Krakowie-Nowej Hucie, w X 1988 bojkotu zajęć studium wojskowego UWr.; odmówił zdawania egzaminu i przyjęcia powołania do zasadniczej służby wojskowej. W 1987 współzałożyciel, nast. członek zarządu i oficjalny przedstawiciel Towarzystwa Kursów Społecznych we Wrocławiu, 1987–1989 redaktor nacz. podziemnego pisma „Informator TKS”. W 1988 współzałożyciel, nast. szef podziemnego wydawnictwa ELS tamże. 3–5 XI 1989 współorganizator Przeglądu Niezależnej Kultury Czechosłowackiej tamże. Pod koniec l. 80. autor w podziemnych i emigracyjnych pismach, m.in. w „Czas Kultury”, „Pogląd” (Berlin), „Komunikat NZS”.

1990–1991 współpracownik, 1992–1993 dziennikarz „Gazety Wyborczej” Oddział we Wrocławiu, 1991–1992 sekretarz redakcji mies. „Ela”. 1993–2002 kierownik handlu i marketingu, dyr. oddziału dystrybucji i szef redakcji w Wydawnictwie Naukowym PWN Oddział we Wrocławiu. 1999–2000 współpracownik Polskiego Radia Wrocław, 2001–2002 sekretarz redakcji dwutygodnika „Wiadomości KGHM”. W 2003 pełnomocnik dyr. ds. marketingu w Biurze Wystaw Artystycznych – Galeriach Sztuki Współczesnej we Wrocławiu. Od 2003 członek Stowarzyszenia Wolnego Słowa. Od 2004 prowadzi prywatne Biuro Wystaw Historycznych, zajmujące się dziejami opozycji antykomunistycznej, redakcją książek naukowych i projektami wystawienniczymi. 2006–2007 sekretarz Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus, 2007–2008 pełnomocnik prezydenta Wrocławia ds. budowy Muzeum Solidarności i Walki z Totalitaryzmem, 2007–2010 ds. ekshumacji i budowy Cmentarza Ofiar Terroru Komunistycznego lat 1945–1956 na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu. 2008–2010 z-ca dyr. ds. programowych Ośrodka Pamięć i Przyszłość tamże. 2010–2017 w Radzie Nadzorczej Zakładu Narodowego im. Ossolińskich – Wydawnictwo tamże.

Autor i współautor ponad 40 wystaw poświęconych historii najnowszej, m.in. Pola Pamięci. Osobowice 1945–1956 (2012), Wrocław 89. Ostatni rok Peerelu (2009), Rok 1918 (2008), 25 lat Niezależnego Zrzeszenia Studentów (2006), Berlin–Praga–Wrocław. Jesień 1989 (2004), Pomarańczowa Alternatywa (2004).

Autor i redaktor publikacji, opracowań i antologii tekstów literackich oraz publikacji historycznych, m.in. Znak po znaku. Antologia wierszy polskich i obcych z lat 1939–1991 (1992), serii appendixów literackich: Doba staropolska (1993), Oświecenie i Romantyzm (1994, z Alicją Badowską), Ktoś przecież musiał stanąć prosto. Studencki Komitet Solidarności we Wrocławiu (2007), Oddziaływał za pomocą druku na psychikę. Proces Kornela Morawieckiego 1981 (2012), współautor Wszystko, co robiliśmy okazało się potrzebne. Wspomnienia o Studenckim Komitecie Solidarności we Wrocławiu (2012) i Studencki Komitet Solidarności we Wrocławiu 1977–1980. Dokumenty (2017).

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2008).

Artur Adamski|Ewa Chabros

Opcje strony

do góry