Pucek Włodzimierz
Włodzimierz Pucek, ur. 10 I 1946 w Koźlu, zm. 20
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
2000 w Prudniku. Ukończył Technikum Kolejowe w Krakowie (1963).
Do 1981 w PZPR.
8 XI 1963–III 1996 stolarz, nast. zakładacz oraz wiązacz osnów, od 1985 mistrz oddziału w Zakładach Przemysłu Bawełnianego Frotex w Prudniku.
Od IX 1980 w „S”, 8–10 IX 1980 przew. KS w ZPB Frotex, przew. Komisji Robotniczej, od XII 1980 przew. KZ, 1980–1981 wiceprzew. MKZ Ziemi Prudnickiej, V i VII 1981 delegat na I WZD Regionu Śląsk Opolski. Latem 1981, we współpracy z KOWzP w Gdańsku, jako przedstawiciel miejscowej „S” zaangażowany w działania na rzecz uwolnienia Henryka Mechlińskiego-Ossowskiego, aresztowanego za próbę nielegalnego przekroczenia granicy czechosłowacko-austriackiej.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Opolu i Nysie, 12 III 1982 zwolniony. 1982 członek Komitetu Kontroli Społecznej w Prudniku. 30 VIII 1982 ponownie internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Grodkowie, 30 XI 1982 zwolniony. 18 XII 1983 współorganizator uroczystości poświęcenia sztandaru dla Koła Honorowych Dawców Krwi w ZPB Frotex. VI 1987 dziesiętnik kościelnych służb porządkowych podczas trzeciej pielgrzymki Jana Pawła II do ojczyzny.
II–VI 1989 współorganizator odbudowy „S” w zakładzie pracy, VI 1989–25 XI 1998 przew. KZ. 1990–1992 w PC, członek Zarządu Wojewódzkiego, prezes koła. 1989–2000 delegat na WZD Regionu Śląsk Opolski, 1992–1995 członek ZR, 1998–2000 przew. Rady Oddziału ZR w Prudniku. Od 1996 na rencie inwalidzkiej. 1996–2000 działacz AWS, 1998–2000 radny sejmiku woj. opolskiego z listy AWS, 1999–2000 członek Rady Nadzorczej Opolskiej Regionalnej Kasy Chorych.
Rozpracowywany przez Wydz. V WUSW w Opolu w ramach SOS krypt. Krosno; do 9 IX 1986 przez Wydz. V WUSW tamże w ramach KE krypt. Grot; 27 II–VIII 1989 przez RUSW w Prudniku w ramach SOS krypt. Ręcznik.
Zbigniew Bereszyński