Radziewicz Julian
Julian Radziewicz, ur. 29 V 1937 w Konstancinie-Jeziornie k. Warszawy, zm. 4 VIII 2007. Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierunek polonistyka (1960), dr hab., prof. Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie.
1960-1971 nauczyciel w Technikum Przemysłu Papierniczego w Konstancinie-Jeziornie, 1971-1988 adiunkt w Instytucie Badań Pedagogicznych w Warszawie.
W X 1980 współzałożyciel „S” w IBP, członek Zespołu Oświaty i Wychowania przy MKZ, następnie Regionie Mazowsze. W 1981 inicjator samorządów uczniowskich, rzecznik praw ucznia. Od IV 1981 uczestnik negocjacji z Ministerstwem Oświaty i Wychowania ws. zmian w programach nauczania i Karcie Nauczyciela.
Po 13 XII 1981 organizator TKZ w IBP. Współpracownik podziemnych pism: „Gazety Ludowej”, „LOSu”, „Oświaty Niezależnej”, „Wielkiej Gry”. Od 1982 uczestnik ruchu KOS. III 1982 – 1989 członek Zespołu Oświaty Niezależnej, 19 VII 1982 – 1989 członek Rady Edukacji Narodowej; IX 1982 – 1989 w redakcji pisma „Tu Teraz” (ps. Bartosz Pieczyski, X. Starża, Sara Wołkowyska, Loda U-Kos), autor nt. głównie samorządności uczniowskiej, literatury pięknej i harcerstwa. 1985-2007 inicjator i redaktor nacz. pisma „Edukacja i Dialog”. W 1987 współzałożyciel Społecznego Towarzystwa Oświatowego.
Od 1989 pracownik naukowy w Wyższej Szkole Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie (później APS im. MG), kierownik Zakładu Pedeutologii, Prorektor ds. Dydaktyki i Spraw Studenckich (1991-1996). W 1989 współzałożyciel ZHR. Podczas obrad Okrągłego Stołu ekspert w podzespole ds. młodzieży. Współtwórca i wieloletni wykładowca Kolegium Edukacji Specjalnej Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Długoletni pracownik naukowy Instytutu Badań Edukacyjnych w Warszawie, 1990-1991 wicedyr. placówki oraz członek Rady Naukowej.
Region Mazowsze, Warszawa