Rayzacher Maciej Stanisław
Maciej Stanisław Rayzacher, ur. 10 I 1940 w Warszawie. Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej i Filmowej w Łodzi, Wydz. Aktorski (1962).
1962-1965 aktor Teatru Ziemi Mazowieckiej w Warszawie, 1965-1971 Teatru Klasycznego tamże, 1971-1973 Studenckiego Teatru Satyryków STS tamże, 1973-1980 Teatru Powszechnego tamże. Od 1962 członek SPATiF-ZASP. 1976-1981 współpracownik KOR, następnie KSS KOR; 1977-1981 prowadził w domu hurtownię wydawnictw NOWej, 1978-1980 udostępniał dom na wykłady TKN, współorganizator biblioteki wydawnictw niezależnych w Teatrze Powszechnym. 1978-1980 założył i prowadził niezależne wydawnictwo fonograficzne Wolna Taśma, nagrywał, kopiował i kolportował taśmy, m.in. z poezją Czesława Miłosza, pieśniami patriotycznymi, występował jako aktor. 1978-1981 współpracownik Komitetu Samoobrony Chłopskiej Ziemi Grójeckiej. Od 1979 związany z Ruchem Gaudium Vitae. Wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom.
Od 1980 objęty zakazem występowania w filmach i TV oraz w większych salach teatralnych, pozbawiony możliwości zatrudnienia w zawodzie; 1980-1989 występował w kościołach i Muzeum Archidiecezji Warszawskiej. W 1981, po rejestracji „S” RI, poprowadził wiec i występy na pl. Zwycięstwa (obecnie pl. Piłsudskiego) w Warszawie. X-XII 1981 występował podczas strajku w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu i na uczelniach warszawskich.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Warszawie-Białołęce i Jaworzu, organizator (z innymi internowanymi) występów teatralnych, 20 III 1982 zwolniony. 1982-1989 uczestnik akcji pomocowych, m.in. dla niepełnosprawnych przy kościele św. Jakuba w Warszawie. 1986-1989 instruktor w Polskim Związku Niewidomych.
W 1989 członek KO „S” w dzielnicy Warszawa-Ochota, uczestnik przygotowań do wyborów. 1989-1991 referent w Stowarzyszeniu Wspólnota Polska. 1990-1998 radny dzielnicy Warszawa-Ochota z listy KO, 1998-2006 w Radzie Warszawy z listy AWS. 1991-1993 z-ca dyr. departamentu oświatowo-kulturalnego w Ministerstwie Obrony Narodowej. 1993-1994 wiceburmistrz dzielnicy Warszawa-Ochota, 1994-1996 doradca wojewody mazowieckiego, następnie dyr. Wydz. Spraw Społecznych w Urzędzie Wojewódzkim w Warszawie, 1996-1999 z-ca dyr. Urzędu Dzielnicy Praga-Południe. 1999-2002 współzałożyciel i instruktor we Wspólnocie Chleb Życia. Od 2006 na emeryturze. Zaangażowany w pomoc Polakom na Wschodzie, głównie na Ukrainie i Litwie, m.in. w 1992 przyczynił się do wyremontowania kościoła farnego w Żółkwi; organizator pomocy finansowej dla dzieci Polaków na Litwie z rejonu Solecznikowskiego oraz wsi Podbrodzie. W 2011 prezes reaktywowanego Stowarzyszenia Razem.
Odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (oba 2007).
13 I 1977 – 7 XII 1988 rozpracowywany przez Wydz. III/III-2/III-1 KSMO/SUSW w ramach SOR/KE krypt. Kwestarz.