Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Rogala Artur

Artur Rogala, ur. 27 VIII 1964 w Chmielniku k. Buska-Zdroju. Ukończył LO tamże (1983). 1983–1985 student biologii na Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, 1985 student teologii w Studium Teologicznym dla Świeckich przy Kurii Diecezjalnej w Kielcach, absolwent Medycznego Studium Zawodowego, Wydz. Fizjoterapii w Busku-Zdroju (1987).

1979 kolporter ulotek w Chmielniku, 1980 współorganizator akcji plakatowych w LO tamże.

1980–1981 kolporter wydawnictw niezależnych, m.in. „Robotnika”, „Aktualności”, „Gońca Małopolskiego”.

Po 13 XII 1981 uczestnik zrywania plakatów, tablic, obwieszczeń reżimowych; 1982–1989 kolporter wydawnictw podziemnych, m.in. „CDN Głosu Wolnego Robotnika”, „KOS-a”, „A Capelli”, „PWA”, „Tygodnika Mazowsze”, „Hutnika”, „Promienistych”, książek, ulotek; uczestnik akcji plakatowych m.in. w Busku-Zdroju, Kielcach, Krakowie, Warszawie, Gdańsku, Lublinie, na Śląsku, demonstracji patriotycznych i rocznicowych 3 V, 11 XI, 13 XII, 31 VIII; drukarz (m.in. w akademiku Merkury w Krakowie) ulotek oraz Słownika gwary więziennej, organizator biblioteki wydawnictw podziemnych w Busku-Zdroju, Chmielniku, Kielcach, Dąbrowie Górniczej. Od 1983 członek podziemnych struktur NZS UŚ, współpracownik KPN; 1985 odmówił służby wojskowej, nast. ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń za odesłanie ministrowi obrony książeczki wojskowej. Od 1985 uczestnik Ruchu WiP; współorganizator demonstracji, happeningów, pikiet, akcji ekologicznych, protestów przeciwko stacjonowaniu wojsk sowieckich. Wielokrotnie zatrzymywany m.in. w Busku-Zdroju, Warszawie, Krakowie, Częstochowie, na Śląsku, ukarany grzywnami przez kolegia ds. wykroczeń, rewizje w mieszkaniach. Od 1986 współpracownik SW. 1986–1987 fizjoterapeuta, instruktor gimnastyki leczniczej w szpitalach w Chmielniku, Busku-Zdroju (zwolniony dyscyplinarnie za działalność opozycyjną), w Górniczym Centrum Rehabilitacji w Reptach Śląskich (poddawany szykanom przez SB, nast. w ukryciu), 1987 pracownik Zakładów Koksowniczych Przyjaźń w Dąbrowie Górniczej. XI 1987 zatrzymany podczas niszczenia plakatów ws. referendum w Busku-Zdroju, nast. ciężko pobity (uraz czaszki). Od 1988 współpracownik Pomarańczowej Alternatywy. 1988–1990 fizjoterapeuta, instruktor gimnastyki leczniczej w Państwowym Domu Pomocy Społecznej w Rudzie Śląskiej (wojskowa służba zastępcza, organizator reaktywowania „S”, za co karnie przeniesiony do Krakowa), Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci Ciężko Upośledzonych w Krakowie, Państwowym Domu Pomocy Społecznej przy Klinice Geriatrii Akademii Medycznej tamże. 26 VII – 4 VIII 1988 współorganizator IV Zlotu Młodzieży Kontrowersyjnej Hyde Park ’88 w Białogórze; 25–28 VIII 1988 współorganizator Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach (publicznie spalił swą książeczkę wojskową zwróconą przez WKU); 28–29 VIII 1988 uczestnik demonstracji, nast. strajku w Hucie Stalowa Wola, nawoływał na wydziałach do przyłączenia się do protestu, współorganizator pomocy strajkującym; 1988–1989 współorganizator bojkotu studium wojskowego Akademii Górniczo-Hutniczej i Akademii Ekonomicznej w Krakowie oraz okupacji Studium Wojskowego Uniwersytetu Jagiellońskiego tamże; 1989 uczestnik demonstracji przeciwko Okrągłemu Stołowi, III 1989 głodówki w Katowicach w obronie więźniów politycznych w Czechosłowacji, nast. zatrzymany, w czasie przesłuchania pobity; IX 1989 organizator protestu i głodówki pod Sejmem za abolicją dla dezerterów z jednostek wojskowych, poprawą warunków odbywania służby zastępczej, nowelizacją ustawy o tej służbie; X 1989 uczestnik okupacji i przejęcia lokalu ZSMP w Krakowie, nast. współorganizator Stowarzyszenia 5x5.

I 1990 uczestnik okupacji KK PZPR w Krakowie; 1990 współorganizator Stowarzyszenia Przyjaciół Ruchu „Wolność i Pokój”. Po 1990 organizator akcji społecznych i ekologicznych (m.in. w ramach Federacji Zielonych i Ruchu Rodaków), członek Ogólnopolskiego Towarzystwa Zagospodarowania Odpadów 3R, wolontariusz Stowarzyszenia Lekarze Nadziei, Polskiej Akcji Humanitarnej, Katolickiego Centrum Kultury w Krakowie, organizator wykładów dla organizacji pozarządowych w ramach programu USAID dla Europy Wschodniej, prelegent. Od 1991 własna działalność gospodarcza. 1991–1993 w KLD, członek Zarządu Wojewódzkiego w Krakowie, 1993–1997 członek Klubu Politycznego im. Józefa Mackiewicza, 1994–1999 współorganizator Ligi Republikańskiej w Krakowie; od 1994 uczestnik akcji na rzecz Czeczenii, m.in. współorganizator konwojów z pomocą humanitarną, organizator pomocy prawnej i medycznej dla uchodźców z Kaukazu, 1997–1998 uczestnik inicjatywy Przyjaciele Porwanych, zmierzającej do uwolnienia porwanych w Czeczenii 5 Polaków; 1995–1997 w ROP w Krakowie; 1999 pomysłodawca, współorganizator oraz wiceprezes, prezes Stowarzyszenia Katon tamże (inicjator, współorganizator projektu Centrum Pomocy Ofiarom Przestępstw); 1999–2000 doradca prezesa Arka–Invesco (Amvescap) w Warszawie, manager sprzedaży w FMG International SA tamże; 2001 członek Komitetu Założycielskiego PiS; 2003–2007 prezes Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Gmin i Regionów Feniks w Krakowie; 2006–2008 doradca wojewody małopolskiego, pełnomocnik ds. inwestycji gospodarczych; III 2006 współorganizator z upoważnienia Polonii Amerykańskiej i Australijskiej Grupy Polonia bez Agentów działającej na rzecz lustracji środowisk polonijnych; od 2006 członek Rady Społecznej Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie-Prokocimiu; od 2006 członek Zgromadzenia Fundatorów Fundacji Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego w Krakowie; 2010 asystent akredytowany w Parlamencie Europejskim; od 2010 pomysłodawca i organizator spółdzielni Kooperatywa Konsumentów Własny Rynek w Krakowie.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2022).

5 IV 1988 – 28 XII 1989 rozpracowywany przez p. III RUSW w Busku-Zdroju w ramach SOR krypt. Pacyfista.

 

Sławomir Chmura

Opcje strony

do góry