Sikora Henryk
Henryk Sikora, ur. 23 VII 1952 w Bulowicach k. Kęt. Ukończył Technikum Górnicze w Tychach (1974).
1970–1972 mł. górnik w Przedsiębiorstwie Robót Górniczych w Rybniku, 1972–1980 górnik, nast. górnik-ratownik w KWK Lenin w Mysłowicach, XI 1980 – 1981 górnik w KWK Wieczorek w Katowicach.
1–3 IX 1980 współorganizator, przew. KS podczas strajku w zakładzie. Od IX 1980 w „S”; wiceprzew. Komisji Założycielskiej, członek MKR – Komitet Założycielski Jastrzębie; w VII/VIII i XII 1981 delegat na I i II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WZD Regionu Śląsko-Dąbrowskiego.
14 XII 1981 organizator, przew. KS w zakładzie KWK Wieczorek, po pacyfikacji kopalni uczestnik masówki w KWK Wujek Wujek "Wujek", pismo wydawane od jesieni 1982 – I 1986 w Katowicach przez Młodzieżowy Komitet Oporu Społecznego przy KWK Wujek zrzeszony w sieci KOS. w Katowicach. 14 XII zwolniony z pracy. 14 XII 1981 – 26 II 1982 w ukryciu, m.in. wraz z żywnością dostarczał ukryte egz. pism podziemnych strajkującym górnikom w KWK Ziemowit w Lędzinach, kolporter podziemnych pism, m.in. „Wolnego Związkowca”, uczestnik spotkań nieformalnych podziemnych struktur międzyzakładowych w Katowicach. 26 II 1982 internowany, przetrzymywany w areszcie KW MO w Katowicach, 3 III 1982 aresztowany, osadzony w areszcie KW MO tamże i AŚ tamże, 30 IV 1982 skazany przez Sąd Śląskiego Okręgu Wojskowego we Wrocławiu na sesji wyjazdowej w Katowicach na 3 lata pozbawienia wolności, osadzony w ZK we Wrocławiu i Strzelinie; od 7 III 1983 3-mies. przerwa w odbywaniu kary, 27 VII 1983 zwolniony na mocy amnestii.
1984–2003 na emigracji w Australii. Studiował na University Macquarie w Sydney, 1984–1986 pracownik fizyczny w Kellogg w Sydney, 1986–1993 pracownik zw. zaw. Shop, Distributive & Allied Employees’ Association tamże (na stanowisku Solidarity Liason Officer odpowiedzialny za kontakty z podziemną „S”), 1985–1991 szef Biura Informacyjnego „S” w Australii, 1988–1991 członek Biura Koordynacyjnego „S” za Granicą w Brukseli. 1985–1991 korespondent RWE. W 1989 pełnomocnik KO przy Przew. „S” L. Wałęsie w kampanii wyborczej w Australii. 1989–1993 współzałożyciel i wiceprezes Australijskiego Funduszu Solidarności z Polską, 1991–1994 Australijskiego Instytutu Spraw Polskich. 1994–2002 założyciel i szef firmy doradztwa inwestycyjnego Polstart International. 2004–2007 współpracownik Fundacji Centrum Solidarności, 2007–2008 Instytutu Lecha Wałęsy. 2007–2009 własna działalność gospodarcza w ramach firmy doradztwa Polstart International w Warszawie. Od 2009 na rencie.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Złotym Krzyżem Zasługi (1991).
9 VII 1981 – 19 VI 1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/Wydz. V/Wydz. V-2 KW MO w Katowicach w ramach KE krypt. Skarbnik.