Słomiński Andrzej
Andrzej Słomiński, ur. 19 VI 1954 w Gdańsku. Absolwent Akademii Medycznej tamże, Wydz. Lekarski (1979), doktorat (1983).
1976–1977 współpracownik KOR/KSS KOR, 1976–1978 członek Nurtu Niepodległościowego, 1977–1978 uczestnik ROPCiO, od 1979 w RMP. W VIII 1979 sygnatariusz Deklaracji ideowej RMP, 1977–1979 współzałożyciel, działacz SKS Wyższych Uczelni Trójmiasta, 1978–1980 współpracownik WZZ Wybrzeża; kolporter niezależnych pism, m.in.: „Robotnik”, „Robotnik Wybrzeża”, „Opinia”, „Głos”, „Krytyka”, „Bratniak”; współorganizator manifestacji rocznicowych 3 V, 11 XI, Grudnia 1970, drukarz i kolporter ulotek, m.in. w obronie Dariusza Kobzdeja i Tadeusza Szczudłowskiego. 1979–1980 lekarz w ZOZ nr 1 w Tczewie, w V 1980 zwolniony z pracy, objęty zakazem zatrudnienia do IX 1980.
W VIII 1980 uczestnik strajku w Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni i Stoczni Gdańskiej, drukarz Wolnej Drukarni Stoczni Gdynia, kolporter materiałów strajkowych w Trójmieście, 20 VIII 1980 zatrzymany, zwolniony dzięki interwencji Andrzeja Gwiazdy podczas negocjacji prezydium MKS z komisją rządową. W XI 1980 uczestnik strajku studentów AMG.
13 XII 1981 – VI 1982 w ukryciu. 1983–1984 asystent w Zakładzie Biologii i Genetyki AMG.
Od I 1985 na emigracji w USA. 1985–1989 posdoctoral fellow na Wydz. Dermatologii Yale University w New Haven, 1989–1990 w Toolan Institute for Cancer Research w Bennington, 1989–1997 w Albany Medical College, w 1993 nostryfikował dyplom lekarza i uzyskał prawo do praktyki w USA, w 1997 uzyskał boardcertificates University Medical Center w Maywood, od 2000 prof. University of Tennessee w Memphis. Członek wielu organizacji naukowych, m.in. 2006–2010 Steering Committee of the Society for Melanoma Research, 2007–2013 Pan American Society for Pigment Cell Research (sekretarz i skarbnik), 2011–2014 International Federation of Pigment Cell Societies (sekretarz). Recenzent dla National Institute of Health and National Science Foundation, wielu Europejskich Fundacji Naukowych i Israel Science Foundiation. Członek zespołów redakcyjnych czasopism naukowych: „Experimental Dermatology”, „Journal of Pineal Research”, „PLOSOne”, „Polish Annals of Medicine”, „Polish Journal of Pathology”, „Melanoma Management”. Laureat nagrody im. Williama J. Cunliffe’a (2004), im. Aarona B. Lernera (2008).
Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
1 VIII 1977 – 21
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1985 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Gdańsku w ramach SOS krypt. Znachor/Kobra; 21 IX 1976 – 2 XI 1984 w ramach KE krypt. Znachor.
Arkadiusz Kazański