Smól Sławomir
Sławomir Smól, ur. 21 IV 1960 w Poznaniu. Absolwent Akademii Medycznej tamże, Wydz. Lekarski (1984), doktorat (1998).
X 1980 – 1984 w NZS AM; 1980–1981 założyciel, wydawca, autor, drukarz, kolporter niezależnego pisma „Żylak”; III 1981 – 1984 przew. Komisji Uczelnianej NZS AM.
II 1981 organizator strajku na AM ws. rejestracji NZS; II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 uczestnik prac Komisji Negocjacyjnej podczas strajku AM w Łodzi (ekspert ds. organizacji studenckiej); IV 1981 delegat na I KZD NZS w Krakowie, 1981–1983 członek Senatu AM oraz Rady Wydz. Lekarskiego z ramienia NZS; XI 1981 organizator strajku ws. ustawy o szkolnictwie wyższym oraz solidarnościowego ze studentami radomskiej WSI na AM; 1982–1984 członek Międzyuczelnianego Komitetu Protestacyjnego NZS, 1982–1988 Międzyuczelnianej Komisji Porozumiewawczej NZS.
1982–1989 kolporter podziemnych pism, ulotek, kalendarzy, 1983–1986 pośrednik w przekazywaniu paczek od Marka Jurka przez swoją siostrę w Berlinie Zachodnim do Paryża (na adres ustalony ze Sławomirem Czarlewskim) w Paryżu. 1984–1989 członek podziemnej „S” AM, 1984–1986 drukarz podziemnego pisma „Biuletyn Wojenny. Miesięcznik NSZZ «Solidarność» wyższych uczelni Poznania”. W 1984 za działalność w podziemiu objęty zakazem pracy w woj. poznańskim, 1985–1989 zakazem pracy na uczelni. 1984–1985 stażysta w ZOZ w Trzciance, 1985–1989 asystent Oddziału Neurochirurgii Szpitala Kolejowego w Puszczykowie. Od 1986 członek Polskiego Towarzystwa Neurochirurgów.
1989–1990 członek KZ tamże. Od 1990 lekarz w Samodzielnym Publicznym Szpitalu Klinicznym nr 2 w Poznaniu, 1991–2009 pracownik naukowo-dydaktyczny AM im. Karola Marcinkowskiego tamże, 1994–1995 stypendysta francuskiego rządu na Oddziale Neurochirurgii Sainte Anne Hopital w Paryżu, 1999–2009 adiunkt Katedry i Kliniki Neurochirurgii i Neurotraumatologii AM w Poznaniu. W 1990 założyciel, prezes Stowarzyszenia Pomocy Dzieciom Cierpiącym z Powodu Zanieczyszczenia Środowiska, 1993 założyciel, sekretarz Zarządu Fundacji na Rzecz Neurochirurgii im. prof. Feliksa Tokarza. 1991–2009 w KLD/UW/PO (przew. koła Grunwald), 2001–2009 członek Zarządu Miejskiego PO, 2004–2006 przew. Powiatu Grodzkiego PO, 2006–2009 członek władz krajowych PO. 2006–2010 radny Rady Miasta Poznania z listy PO, od 2010 członek Poznańskiego Ruchu Obywatelskiego, 2010–2014 radny Rady Miasta Poznania z listy Komitetu Wyborczego Wyborców Ryszarda Grobelnego.
Od 2000 członek Towarzystwa Chirurgii Podstawy Czaszki i Cornell University Salzburg Seminars Allumns (Austria), od 1989 Wielkopolskiej Izby Lekarskiej (z-ca rzecznika odpowiedzialności zawodowej Wielkopolskiej Izby Lekarskiej), 2000–2009 Organizacji Terenowej Ogólnopolskiego ZZ Lekarzy w Szpitalu Klinicznym nr 2 w Poznaniu (2005–2009 przew.), od 2006 założyciel, członek Rady Stowarzyszenia Klub NZS ’80. Od 2009 kierownik Oddziału Neurochirurgii Szpitala im. Józefa Strusia w Poznaniu.
Odznaczony Medalem Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność (2010).
19 III – 7 III 1986 i 6 V 1986 – 4 VII 1988 rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Poznaniu/p. III RUSW w Trzciance/Wydz. III WUSW w ramach KE krypt. Wirek.