Smykowski Leszek
Leszek Smykowski, ur. 20 IX 1958 w Szczecinie. Absolwent Akademii Rolniczej tamże, Wydz. Zootechniczny (1982), 1982–1983 stażysta w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Szczecinie.
Od 1978 uczestnik Duszpasterstwa Akademickiego w katedrze św. Jakuba Apostoła w Szczecinie i DA w parafii św. Andrzeja Boboli (o.o. jezuici) tamże, utrzymywał kontakt z członkami SKS (Piotrem Gonerko, Jarosławem Jasińskim, Agnieszką Chałubińską).
W X 1980 współzałożyciel NZS w AR; drukarz ulotek, plakatów i broszur o tematyce historycznej.
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1981 uczestnik strajków studenckich w Szczecinie ws. rejestracji NZS, X 1981 – 13 XII 1981 przew. Komisji Wydziałowej NZS AR, członek Komisji Uczelnianej; kierownik drukarni NZS.
13 – 31 XII 1981 w ukryciu. Od 1982 członek Akademickiego Ruchu Oporu ARO, do VII 1982 drukarz podziemnego pisma „ARO”, 1982–1983 w DA przy kościele NSPJ w Szczecinie współorganizator biblioteki wydawnictw podziemnych i wieczorków poetycko-historycznych, założyciel samokształceniowego koła historycznego dla studentów i licealistów, współorganizator spotkań m. in. z ks. Stanisławem Małkowskim, Piotrem Wierzbickim. 1984–1993 nauczyciel w SP nr 52 w Szczecinie. W 1987 inicjator i wykonawca transparentu „Wolni i Niepodlegli” wywieszonego 12 VIII 1987 na murach Klasztoru Jasnogórskiego podczas III pielgrzymki Jana Pawła II do Polski. Od 1987 w KPN (zaprzysiężony 25 XI 1988); kolporter podziemnych wydawnictw, m.in. pism „PWA. Przegląd Wiadomości Agencyjnych”, „Gazeta Polska”, „Droga” oraz kaset i książek. 25 XI 1988 współorganizator panelu dyskusyjnego z udziałem Leszka Moczulskiego w Szczecińskim Klubie Katolików. 11 XI 1988 inicjator rocznicowej mszy i marszu z pochodniami na grób gen. Aleksandra Litwinowicza na Cmentarzu Centralnym w Szczecinie.
W 1989 szef kampanii wyborczej Zbigniewa Brzyckiego z listy KPN, organizator KPN w woj. szczecińskim, gorzowskim, koszalińskim i słupskim; szef okręgu szczecińskiego, członek władz krajowych.
1993–1997 poseł RP z listy KPN. W 1994 wystąpił z KPN i założył Koło Poselskie Prawica Polska, w 1996 w KPN
Obóz
Patriotyczny. 1997–2001 inspektor w Wydz. Zdrowia i Opieki Społecznej Urzędu Miasta Szczecin, w 1999 prezes Zachodniopomorskiego Towarzystwa na Rzecz Integracji Środowiskowej, od 2001 specjalista kontroli państwowej w Delegaturze NIK w Szczecinie.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014), Krzyżem Wolności i Solidarności (2015).
5 X 1988 – 12 IX 1989 rozpracowywany przez Wydz. III-1 WUSW w Szczecinie w ramach SOS krypt. Organizator; 2 III 1989– 12 III 1990 przez Wydz. III-1/WOKPP w ramach SOS/SOR krypt. Oset/Karły.
Sylwia Wójcikowa