Stasiak Wiktor
Wiktor Stasiak, ur. 9 V 1949 w Bobolicach k. Koszalina, zm. 14 XII 2011 w Warszawie. Ukończył ZSZ (mechaniczną) w Szczecinie (1967).
1967-1971 pomocnik inspicjenta w Teatrze Muzycznym w Szczecinie, 1971-1975 prowadził własną działalność gospodarczą (handel), 1975-1977 robotnik w Kombinacie Budownictwa Mieszkaniowego Warszawa-Południe, 1977-1984 właściciel gospodarstwa rolnego w Sulejowie gm. Jadów.
W 1981 przewodniczący koła wiejskiego, gminnego, sekretarz Zarządu Wojewódzkiego „S” RI w Siedlcach, 5 XI – 13 XII 1981 rzecznik prasowy tamtejszego strajku rolników.
Po rozwiązaniu strajku przebywał przez miesiąc w Szczecinie. 1982-1989 działacz Duszpasterstwa Rolników Duszpasterstwa Rolników Duszpasterstwa Rolników, powstały w okresie stanu wojennego z potrzeby pogłębienia wzajemnych kontaktów pomiędzy działaczami „S” RI a duchowieństwem. Pierwsze rozmowy z hierarchią podjęła grupa działaczy „S” RI z woj. stołecznego warszawskiego. W V 1982, za zgodą bp. Władysława Miziołka, została odprawiona w archikatedrze św. Jana msza św. w 1. rocznicę rejestracji „S” RI. Msze św. o podobnym charakterze odbywały się późn. rokrocznie, skupiając coraz większą liczbę ludzi chcących m.in. zamanifestować w ten sposób wolę reaktywowania „S” RI. Warszawskie środowisko „S”, zachęcone powodzeniem tej idei, 5 IX 1982 zorganizowało razem ze stroną kościelną na Jasnej Górze dożynki o charakterze religijno-patriotycznym z udziałem ok. 300 tys. rolników. 18 XI 1982 prymas Józef Glemp przyjął warszawską grupę działaczy i doradców związku, którzy m.in. prosili go o ustanowienie stałych form duszpasterstwa dla rolników. 2 XII 1982 Konferencja Episkopatu Polski utworzyła Komisję Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Rolników, Ogólnopolskie Duszpasterstwo Rolników, w diecezjach ustanowiła jego referentów diecezjalnych i dekanalnych. Przew. Komisji został bp Jan Gurda. Celem DR było przede wszystkim pogłębianie życia religijnego rolników, wiele wysiłku wkładano w odrodzenie moralne wsi, podkreślenie godności i wartości pracy rolników. Duszpasterze pomagali w samokształceniu i pracy oświatowej, organizowali życie kulturalne, działalność oświatową, akcje na rzecz dobra wspólnego (pomoc w gospodarstwie, porady prawne itp.), rekolekcje, dni skupienia itd. Istnienie DR spotkało się z nieprzychylną reakcją władzy, która zarzucała Kościołowi, że w ten sposób dąży do reaktywowania „S” RI. Indywidualnych, uczestnik spotkań rolników organizowanych w Sokołowie Podlaskim przez ks. Stanisława Falkowskiego, kolporter ulotek, pism, znaczków poczt podziemnych, kalendarzy i cegiełek w środowisku wiejskim. 26 IV – 7 XII 1982 internowany w Ośr. Odosobnienia w Łukowie, Lublinie i Kwidzynie, gdzie 21 VIII 1982 pobity. Po wyjściu szykanowany przez władze, co uniemożliwiło mu prowadzenie gospodarstwa. 1983-1984 członek Terenowej Komisji Wykonawczej „S” w Siedlcach. 1984-1990 suwnicowy-brygadzista w Zakładach Mechanicznych Ursus, członek TKZ, uczestnik akcji ulotkowych i kolporter.
1989-1990 przewodniczący Komisji Wydziałowej „S” na wydz. budowy kabin. Od 1990 prowadzi własną firmę budowlaną.