Stawecki Leopold
Leopold Stawecki, ur. 18 XII 1927 w Wasilkowie k. Białegostoku, zm. 15 I 2018 w Białymstoku. Ukończył Studium Ekonomiki Przemysłu w Katowicach (1960).
XII 1950–II 1951 pracownik Prezydium WRN w Białymstoku, 1951–1953 Zarządu Okręgu ZZ Pracowników Państwowych tamże, 1953–1956 instruktor w Zarządzie Okręgu ZZ Pracowników Służby Zdrowia tamże, 1957–1959 pracownik Białostockiego Przedsiębiorstwa Ceramiki Budowlanej, 1959–1961 Wojewódzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej tamże, 1961–1982 na różnych stanowiskach w Zakładzie Energetycznym Białystok.
Od jesieni 1980 w „S”, współorganizator struktur w ZEB (z Józefem Karczewskim i Mieczysławem Domalewskim), X 1980 przew. Komitetu Założycielskiego; III 1981 tymczasowy członek Prezydium MKS „S” Regionu Białystok podczas tzw. kryzysu bydgoskiego; członek KOWzP w Białymstoku. VI 1981 delegat na I WZD Regionu Białystok, członek Prezydium ZR, IX/X delegat na I KZD. 1981 pełnomocnik prawny Regionu ws. podpalenia siedziby TKK w Bielsku Podlaskim oraz podpaleń mieszkań przew. ZR Feliksa Gołębiewskiego i mec. Kazimierza Niemotki.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Białymstoku, Suwałkach, 31 III 1982 zwolniony. Po zwolnieniu z internowania na rencie, nast. na emeryturze. 27 II 1982 (z żoną Raisą) oskarżony o czynną napaść i groźby karalne wobec funkcjonariuszy MO podczas internowania 13 XII 1981, 26 VII 1983 postępowanie umorzone na mocy amnestii. 1982–1983 zaangażowany w pomoc osobom represjonowanym i ukrywającym się, współpracownik niejawnej TKR „S” Regionu Białystok, podziemnego pisma „S” RI „Goniec Wojenny”. 1984–1986 współwydawca (z Andrzejem Fedorowiczem, Andrzejem Kuczyńskim i Anną Wojciechowską), współredaktor pisma „Jutrzenka”. Od 1985 przew. MKK „S” Regionu Białystok, konkurencyjnej wobec TKR; 1985 sygnatariusz apelu ws. bojkotu wyborów do Sejmu PRL. 21 I 1987 ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń w Łapach za udział w pogrzebie działacza „S” sędziego Tadeusza Iwaszczuka (z Michałem Pietkiewiczem, Krystyną Strubel i A. Wojciechowską niósł wieniec z napisem „Drogiemu Tadeuszowi – przyjaciele z »Solidarności«”).
1989 pozwany do sądu przez rzecznika rządu PRL Jerzego Urbana za zniesławienie w zw. ze sprawą śmierci ks. Stanisława Suchowolca (sprawę umorzono z powodu niestwierdzenia winy). 1989 członek KO Ziemi Białostockiej oraz Komisji ds. Interwencji i Praworządności „S”; 1990 członek Wojewódzkiej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Kadr w Białymstoku zajmującej się weryfikacją pracowników służb specjalnych.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015).
8 III 1971–15 X 1974 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Białymstoku w ramach KE; 17 VII 1981–23 V 1987 przez Wydz. V KW MO/WUSW tamże w ramach SOR krypt. Uparty i Odrodzenie.
Region Białystok, Białystok