Szac Krzysztof
Krzysztof Szac, ur. 11 VIII 1953 w Pleszewie. Ukończył ZSZ przy Pleszewskiej Fabryce Aparatury Przemysłu Spożywczego Spomasz (1971), mistrz lakiernik.
1971-1981 zatrudniony w PFAPS Spomasz, m.in. brygadzista. 1974-1980 w ZSMP. 1975-1981 działacz Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w Kaliszu i Pleszewie.
W VIII 1980 uczestnik strajku w Spomaszu; od IX 1980 w „S”, wiceprzewodniczący Komitetu Założycielskiego, następnie członek KZ, od XI 1980 przewodniczący MKZ w Pleszewie (od XII 1980 Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny), od VI 1981 przewodniczący stałych władz MKK, przedstawiciel MKK w MKZ w Poznaniu i MKZ w Kaliszu (ostatecznie w MKZ Kalisz), od III 1981 członek Komisji ds. Regionalizacji w Ostrowie Wlkp. W VI i VI/VII 1981 delegat na I WZD (Województwa Kaliskiego) Regionu Wielkopolska Południowa, członek ZR, w VII, VIII i IX 1981 delegat na I WZD Regionu Wielkopolska w Poznaniu; w X 1981 współzałożyciel kaliskiego KOWzP.
Po 13 XII 1981 zawieszony w prawach pracowniczych w Spomaszu, następnie zatrudniany na umowę zlecenie; pomysłodawca ukrycia sztandaru „S” Ziemi Pleszewskiej w klasztorze ss. Służebniczek w Pleszewie. V 1982 – 1990 właściciel zakładu usługowego Ręczne Malowanie Szyldów, od XI 1982 na rencie. W l. 80. szef tajnej struktury MKK „S” w Pleszewie (we współpracy m.in. z Edwardem Kubiszem, Kryspinem Kuberką, Tadeuszem Włodarczykiem i ss. służebniczkami z Pleszewa, w kontakcie z Bogusławem Śliwą i Antonim Pietkiewiczem z TKK w Kaliszu, Stanisławem Szymczakiem z MKZ w Jarocinie oraz Leonardem Szymańskim z TZR Wielkopolska i Lechem Dymarskim z Międzyzakładowej Rady „S” w Poznaniu), współorganizator kolportażu podziemnych wydawnictw (odbiór m.in. od Janusza Szczepaniaka z Zielonej Góry i Jerzego Waliszewskiego ze Stargardu Szczecińskiego), prowadził punkt kolportażu w swoim domu, kolporter m.in.: „Solidarności Walczącej. Oddział Poznań”, „Obserwatora Wielkopolskiego”, „Tygodnika Mazowsze”, „Z Dnia na Dzień”, „Społeczeństwu do Przemyślenia”, „Naszej Solidarności”. Współorganizator Duszpasterstwa Ludzi Pracy i Komitetu Pomocy Represjonowanym przy klasztorze ss. Służebniczek w Pleszewie, Mszy za Ojczyznę w Pleszewie (współpraca z księżmi Januszem Kulbarschem i Ryszardem Woźniakiem) w kościele Ścięcia św. Jana Chrzciciela, w klasztorze ss. Służebniczek w Pleszewie oraz w parafii św. Michała Archanioła w Broniszewicach k. Pleszewa.
W 1989 organizator reaktywowanych struktur „S”, członek KZ w Spomaszu, II 1989 – V 1992 przewodniczący Tymczasowej Miejskiej Komisji Koordynacyjnej „S” w Pleszewie. W 1989 członek TZR Wielkopolska Płd. w Kaliszu, I-II 1990 delegat na II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. WZD Regionu Wielkopolska Płd., współprzewodniczący obrad. 1989-1995 członek Zarządu KO Ziemi Pleszewskiej. 1990-1994 radny Miasta i Gminy Pleszew z listy KO „S”, członek Zarządu Miasta i Gminy; 1998-2002 radny Miasta i Gminy Pleszew z listy Komitetu Ugrupowania Posierpniowe, członek Rady Miejskiej; od 2002 do 2010 radny Powiatu Pleszewskiego z listy Forum Samorządowe Ziemi Pleszewskiej. Od 2000 wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Upamiętnienia Powstania Wielkopolskiego; od 2001 członek Zarządu Forum Stowarzyszeniowego Ziemi Pleszewskiej, od 2007 wiceprzewodniczący Stowarzyszenia Miast Partnerskich Pleszewa.
Od 29 XII 1981 rozpracowywany przez KW MO w Kaliszu w ramach KE krypt. Aparat.