Szostkiewicz Adam
Szostkiewicz Adam, ur. 22 VI 1952 w Częstochowie. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Polonistyki (1978).
1967–1971 w ZMS, 1971–1973 w Towarzystwie Przyjaźni Polsko-Indyjskiej.
Od 1977 działacz SKS w Krakowie, współpracownik KSS KOR.
1980–1981 nauczyciel w I LO w Przemyślu.
Od IX 1980 współorganizator „S” pracowników oświaty, od 11 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 członek prezydium Komitetu Założycielskiego Regionu Południowo-Wschodniego w Przemyślu, od 11 III 1981 przew. Międzyszkolnej Komisji Związkowej Pracowników Oświaty i Wychowania tamże, VII – XII 1981 delegat na I WZD Regionu Południowo-Wschodniego, od 31 VII 1981 członek ZR, rzecznik prasowy; IX/X 1981 delegat na I KZD. Redaktor pisma „Odnowa” i „Serwis informacyjny”, sygnatariusz deklaracji założycielskiej Klubu Rzeczypospolitej Samorządnej Wolność-Sprawiedliwość-Niepodległość w Przemyślu. W 1981 współorganizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Krakowie.
Po 13 XII 1981 w ukryciu w Krakowie, nast. 4 I 1982 zatrzymany w Zabrzu, 4 I 1982 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Uhercach i Łupkowie, 24 VII 1982 zwolniony. 1982–1988 prace dorywcze. Członek KIK w Krakowie. 1989 członek i rzecznik prasowy KO tamże. 1991–1995 współzałożyciel i członek UD/UW. 1988–1999 publicysta „Tygodnika Powszechnego”, od 1999 „Polityki”. 2001–2006 wykładowca Katedry Dziennikarstwa Collegium Civitas w Warszawie. 1989–1992 członek władz krajowych SDP, 2003–2007 Rady Języka Polskiego. Od 2012 członek Pen Clubu.
Autor książek Przebudzony. Opowieść o Buddzie i o tym czego w buddyzmie szukają ludzie Zachodu (Warszawa 2004), Święte Szyfry (2011) Laureat nagrody Krakowskiej Fundacji Kultury im. Mariana Dąbrowskiego (2002).
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2014), laureat nagrody Polcul Foundation (1986).
19 III 1976 – 7 V 1976 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Krakowie w ramach SOS/SOR krypt. Optymiści; 9 IV 1980 – 13 XII 1982 przez Wydz. III KW MO w Przemyślu w ramach SOS krypt. Polonista; 24 VIII 1988 – 29 I 1990 przez Wydz. IV/WSiA WUSW w Krakowie w ramach KE krypt. Anglik.