Śpiewak Paweł
Śpiewak Paweł, ur. 17 IV 1951 w Warszawie. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Filozofii i Socjologii (1973), doktorat (1984), habilitacja (2000).
1975–1976 asystent na Wydz. Filozofii i Socjologii UW, zwolniony z powodu działalności opozycyjnej, 1980 przywrócony do pracy przez specjalną komisję Senatu UW.
XII 1975 sygnatariusz listu 218 osób z Warszawy oraz Łodzi do Sejmu PRL przeciwko zmianom w konstytucji. List był częścią zorganizowanej kampanii, w której podpisy zbierali członkowie „Gromady Włóczęgów”. Śpiewak podpisał jeden z takich egz. z Antonim Macierewiczem, Janem Szemińskim, Krzysztofem Smolaną, Jerzym Prusem, Tadeuszem Szawielem, Konradem Bielińskim, Heleną Datner, Ireną Wóycicką oraz Stanisławem Krajewskim. Od 1977 współpracownik Uniwersytetu Latającego, 1978–1980 TKN, autor w niezależnym kwartalniku literackim „Puls”. 1979–1981 współzałożyciel i członek redakcji „Res Publiki”.
Od IX 1980 w „S”, organizator związku w Instytucie Socjologii UW, współpracownik MKZ Mazowsze przy organizacji komórek związkowych w zakładach pracy.
Od 2001 prof. UW, kierownik Zakładu Historii Myśli Społecznej w Instytucie Socjologii. 2005–2007 poseł na Sejm RP z listy PO. Członek redakcji „Res Publiki Nowej” i „Przeglądu Politycznego”; publikacje w „Tygodniku Powszechnym”, „Dzienniku”, „Fakcie”, „Gazecie Wyborczej”, „Rzeczpospolitej” i „Wprost”. Od 2011 dyr. Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Autor, współautor, tłumacz licznych publikacji, m.in. Gramsci (1977), Książę jest nagi (1987), Ideologie i obywatele (1991), W stronę wspólnego dobra (1998), Anti-Totalitarismus. Eine polnische Debatte (2003), Obietnice demokracji (2004), Midrasze: księga nad księgami (2004), Pamięć o komunizmie (2005).
Od IV 1980 rozpracowywany przez Wydz. II Dep. IV MSW w ramach SOR krypt. Operetka, od II 1981 w formie KE, VI 1984–IV 1986 dalej przez Wydz. III-2 SUSW.
Od 2001 profesor UW, kierownik Zakładu Historii Myśli Społecznej w Instytucie Socjologii. 2005-2007 poseł RP z listy PO, w Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej i Komisji Spraw Zagranicznych. Wykładowca w Wyższej Szkole Mediów im. Jerzego Giedroycia w Warszawie, w Szkole Wyższej im. Bogdana Jańskiego w Warszawie oraz na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie. Członek SPP. W składzie redakcji „Res Publiki Nowej” i „Przeglądu Politycznego”; stały współpracownik tygodnika „Wprost”, publikuje w „Tygodniku Powszechnym”, „Dzienniku”, „Fakcie”, „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”; współpracuje z tygodnikiem internetowym „Kultura Liberalna”. Od 2011 dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego.
Autor, współautor, tłumacz licznych publikacji, m.in. ''Gramsci'' (1977), ''Książę jest nagi'' (1987), ''Ideologie i obywatele'' (1991), ''W stronę wspólnego dobra'' (1998), ''Anti-Totalitarismus. Eine polnische Debatte'' (2003), ''Obietnice demokracji'' (2004), ''Midrasze: księga nad księgami'' (2004), ''Pamięć o komunizmie'' (2005).
Region Mazowsze, Warszawa