Thun Róża
Róża Thun (właśc. Róża Maria Barbara Gräfin von Thun und Hohenstein, z d. Woźniakowska), ur. 13 IV 1954 w Krakowie. Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, Wydz. Filologii Angielskiej (1979).
Od 1976 zw. z Dominikańskim Duszpasterstwem Akademickim Beczka w Krakowie, 1977–1980 w SKS, 1978/1979 jego rzecznik; pośredniczka w kontaktach z zagranicznymi dziennikarzami oraz działaczami zachodnich i polonijnych organizacji studenckich. 1977–1980 współpracownik KOR/KSS KOR. Wielokrotnie zatrzymywana przez SB i przesłuchiwana. 21 II 1978 sygnatariuszka listu do pracowników nauki i kultury ws. wtargnięcia funkcjonariuszy MO i SB do prywatnego mieszkania, w którym odbywał się wykład w ramach TKN. 25 X 1978 sygnatariuszka przygotowanego z inicjatywy Józefa Barana telegramu SKS do ONZ ws. łamania praw człowieka w PRL (z J. Baranem i Anną Krajewską). XI 1978 „Telegramu do Mieszkańców Miasta Krakowa” w zw. z przerwaniem prowadzonego w prywatnym mieszkaniu wykładu w ramach TKN.
1978–1980 współorganizatorka krakowskich wykładów TKN, odpowiedzialna za kontakty z TKN w Warszawie i kolportowanie materiałów pomiędzy Krakowem a Warszawą. 17 I 1979 sygnatariuszka oświadczenia SKS w Krakowie ws. represjonowania aktorów Teatru Ósmego Dnia, 28 I 1979 oświadczenia SKS w Krakowie ws. zasad otrzymywania paszportów na wyjazd za granicę, 25 III 1979 oświadczenia SKS ws. represji stosowanych wobec wykładowców i słuchaczy TKN w Warszawie, 2 VI 1979 informacji o SKS w Krakowie przygotowanej w zw. z wizytą papieża Jana Pawła II w wersji angielskiej. VI 1979 współorganizatorka niezależnego biura prasowego podczas pielgrzymki Jana Pawła II do Polski (informowanie, poza bieżącymi wiadomościami z przebiegu wizyty papieża, o celach i działalności opozycji demokratycznej w PRL). 5 VII 1979 współautorka „Listu do episkopatu Czech i Moraw” ws. obrony prześladowanych członków Karty 77. 7–17 V 1980 w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej uczestniczka głodówki solidarnościowej z głodującymi w więzieniu Mirosławem Chojeckim i Dariuszem Kobzdejem oraz w proteście przeciwko przetrzymywaniu w więzieniach działaczy opozycji. 20–31 VIII 1980 w areszcie domowym.
1981–1989 na emigracji w RFN (przekazywanie zachodnim mediom informacji o sytuacji opozycji i Kościoła w PRL, pomoc przebywającym na Zachodzie działaczom „S”, uczestniczka konferencji). 1989–1991 w Nepalu, współorganizacja transportów humanitarnych i udział w nich.
1992–2005 dyr. generalna, nast. prezes Polskiej Fundacji im. Roberta Schumana, członek Narodowej Rady Integracji Europejskiej przy Premierze RP i Zarządu Stowarzyszenia Francja–Polska. Od 2005 dyr. Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce. Od 2009 posłanka do Parlamentu Europejskiego.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003), francuskim Narodowym Orderem Zasługi (2004), Orderem Zasługi Republiki Włoskiej (2005), francuską Legią Honorową (2015).
Kraków, Region Małopolska