Wóycicka Irena
Irena Wóycicka, ur. 1 VIII 1950 w Warszawie. Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, Instytutu Nauk Ekonomicznych (1973).
1977–1980 pracownik Instytutu Finansów przy Ministerstwie Finansów.
1972–1973 uczestniczka protestu przeciw utworzeniu SZSP jako jedynej organizacji na uczelniach, 1975–1976 organizatorka opozycyjnych spotkań dyskusyjnych we własnym mieszkaniu z udziałem przedstawicieli warszawskich środowisk opozycyjnych, 5 XII 1975 sygnatariuszka Listu 59 przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL, od VII 1976 uczestniczka akcji pomocy represjonowanym robotnikom Ursusa, sygnatariuszka listu w ich obronie. 1977–1980 współzałożycielka, autorka, współredaktorka niezależnego pisma „Robotnik” i „Głos” (ps. Ewa Rybarska), 1979 współautorka Karty Praw Robotniczych.
IX 1980 dyżurowała w KIK w Warszawie w ramach pomocy w zakładaniu niezależnego związku, 1981 pracownik Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy KKP, ekspert w kwestiach socjalnych i polityki płacowej w przedsiębiorstwach.
1982–1983 współpracowniczka podziemnego pisma „Tygodnik Mazowsze”, redaktorka działu gospodarczo-społecznego, organizatorka prac redakcyjnych. 1983–1987 w RFN, współpracowniczka RWE, Sekcji Polskiej BBC (ps. Ewa Karska), autorka w emigracyjnym miesięczniku „Aneks” (Londyn). 1987–1989 ekspert KKW w sprawach sytuacji socjalnej; autorka broszury Co robić w zakładzie pracy (Wydawnictwo Wola 1988), V 1988 korespondentka „Tygodnika Mazowsze” podczas strajku w HiL w Krakowie-Nowej Hucie.
1988–1989 w KO przy Przew. „S” L. Wałęsie, członek Komisji Polityki Społecznej. 1989 uczestniczka obrad okrągłego stołu w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej i w grupie roboczej ds. indeksacji i polityki społecznej; redaktorka w „Tygodniku Solidarność”. 1989–1990 doradca ministra pracy i polityki socjalnej Jacka Kuronia, 1991–1994 wiceminister pracy i polityki socjalnej, od 1994 pracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową, 1998–2001 doradca wicepremiera i ministra pracy oraz członek rady nadzorczej ZUS, ekspert Międzynarodowej Organizacji Pracy oraz Komisji Europejskiej ds. integracji społecznej. 1994–2010 współpracownik Instytutu Badań nad Gospodarką Rynkową. 2010–2013 podsekretarz stanu w Kancelarii Prezydenta RP, 2013–2015 sekretarz stanu. Zajmuje się polityką rodzinną. 1994–2005 w UD/UW.
Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2015).