Wroczyński Ryszard
Ryszard Wroczyński, ur. 17 V 1947 w Poznaniu, zm. 1 X 2011 we Wrocławiu. Absolwent Politechniki Wrocławskiej, Wydz. Elektroniki (1972), doktorat (1982).
1961–1968 w ZSP.
Od 1972 zatrudniony w Instytucie Telekomunikacji i Akustyki PWr.
W III 1968 uczestnik strajku w Gmachu Głównym PWr., 14–16 III członek straży strajkowej, 21 III uczestnik bojkotu zajęć, 22 III skreślony z listy studentów, późn. karę zawieszono, nast. anulowano.
W III 1980 sygnatariusz petycji tzw. 72 postulatów adresowanych do uczestników Walnego Zjazdu ZNP PWr.
Od IX 1980 w „S”; od 6 IX 1980 członek Komitetu Założycielskiego, nast. Komisji Oddziałowej w ITiA PWr.
14 XII 1981 uczestnik zabezpieczania powielaczy, papieru i archiwum KZ przed konfiskatą, 14–15 XII uczestnik strajku w budynku D-1 PWr. 1982–1985 działacz RKS Dolny Śląsk, ekipy podziemnego Radia „S” we Wrocławiu, 1982–1985 gł. projektant i konstruktor nadajników radiowych (na pocz. 1982 z Leszkiem Kiejno, Jacentym Lipińskim i Janem Pawłowskim, III – VIII 1982 z Andrzejem Giszterem, VIII – XI 1982 z Ryszardem Wojtasikiem, Markiem Wójcikiem i A. Giszterem), członek sekcji techn., grupy elektronicznej, która oprócz montażu podzespołów zajmowała się konstruowaniem urządzeń nadawczych; 1982–1983 w zespole pracującym nad skonstruowaniem nadajników emitujących w paśmie tv (pomysł niezrealizowany). 31 VIII 1982 uczestnik manifestacji przy pl. Icchaka Lejba Pereca we Wrocławiu. 1982–1989 uczestnik Ruchu Światło-Życie przy parafiach św. Jana Chrzciciela i św. Franciszka z Asyżu we Wrocławiu, organizator mszy za Ojczyznę w katedrze św. Jana Chrzciciela i kościele św. Augustyna tamże. IX 1988 – IV 1989 działacz Uczelnianej Komisji Koordynacyjnej PWr na rzecz ponownego zalegalizowania „S”.
IV 1989–1998 w prezydium KZ (członek 1989–1995, wiceprzew. 1995–1998 i przew. 1998–2011), 1989–1995 delegat na Ogólnopolską Komisję Porozumiewawczą Nauki/Krajową Sekcję Nauki „S”, 1992–2010 delegat na WZD Regionu Dolny Śląsk; 1998–2005 delegat na KZD.
Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2017), Złotym Krzyżem Zasługi (2009), medalem Zawsze Solidarni (2005), wyróżniony tytułem Zasłużony dla NSZZ Solidarność (2009).