Wyszkowski Krzysztof
Krzysztof Wyszkowski, ur. 10 XI 1947 w Mrągowie. Ukończył SP nr 15 w Olsztynie.
Od 1963 goniec, nast. robotnik w Miejskim Przedsiębiorstwie Budownictwa Miejskiego w Olsztynie; w l. 60. i 70. m.in.: operator spychacza, konwojent towarów, urzędnik biurowy, ajent stacji benzynowej, organizator koncertów rockowych i dyskotek, operator wózków widłowych, robotnik m.in. w Olsztyńskich Zakładach Samochodowych. Od 1975 w Trójmieście, organizator kanału przerzutu książek z Zachodu, m.in. z Instytutu Literackiego w Paryżu. Od 1977 współpracownik KSS KOR, w IV 1978 współzałożyciel i działacz, autor deklaracji założycielskiej WZZ Wybrzeża. 1977-1980 wydawca niezależny, m.in. pierwszych krajowych przedruków ''Dzienników'' Witolda Gombrowicza, sygnował książki i pisma jako wydawnictwo Klin, Europa, Podziemne Warsztaty Wydawnicze i Oficyna Oficyna Oficyna, wydawnictwo podziemne działające 1983-1988 w Szczecinie, założone z inicjatywy Sławomira Lenera. Oficynę utworzył zespół wydający pismo „Obraz” (zmiana nazwy wynikała z rozszerzenia zakresu działania grupy oraz dążenia do zdezorientowania SB). W skład redakcji wchodzili: S. Lener (odpowiadający za stronę graficzną), Edward Wiśniewski oraz Piotr Mync. Narodowa (we współpracy z Anną Młynik, Ryszardem Kułakowskim, Tadeuszem Kadenacym, Piotrem i Maciejem Kapczyńskimi), wydawanych na offsecie, na ramkach z matryc białkowych i kserografie; drukarz książek dla NOWej i wydawnictwa Głosu. Wielokrotnie zatrzymywany na 48 godz., przesłuchiwany, poddawany rewizjom.
W VIII 1980 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, pomysłodawca tytułu „Solidarność” dla strajkowego biuletynu informacyjnego (1. nr: 23 VIII 1980, wydrukowany przez Wolną Drukarnię Stoczni Gdańskiej); w 1981 sekretarz redakcji „Tygodnika Solidarność”.
13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzebielinku: w III 1982 uczestnik 7-dniowej głodówki w proteście przeciw stosowaniu przemocy wobec współinternowanego: w VIII 1982 uciekł. 22 VII 1983 aresztowany, zwolniony na mocy amnestii. Publicysta prasy podziemnej m.in. „Tygodnika Wojennego”. W 1984 współinicjator (m.in. z Marcinem Królem) powstania Grupy Publicystów Politycznych i Klubu Myśli Politycznej Dziekania. W V i VIII 1988 uczestnik strajków w SG.
W 1989 z ramienia Studia Video Gdańsk obserwator rozmów Okrągłego Stołu, autor krytycznego wobec OS artykułu ''Spod Stołu'' w „Kulturze” paryskiej z VII/VIII. W 1989 odmówił podjęcia pracy w „Tygodniku Solidarność” kierowanym przez Tadeusza Mazowieckiego, od X 1989 kierownik działu politycznego w „TS” kierowanym przez Jarosława Kaczyńskiego. 1990-1992 w KLD. W 1991 doradca premiera Jana Krzysztofa Bieleckiego, następnie dyr. gdańskiego oddziału Krajowej Agencji Wydawniczej, w 1992 doradca premiera Jana Olszewskiego, następnie koordynator Komisji Likwidacyjnej RSW Prasa-Książka-Ruch na Polskę płn. Od 1994 członek Zarządu spółki Srebrna. 1997 pracownik Komisji Likwidacyjnej RSW. Od 2000 publicysta niezależny m.in. w „Tygodniku Solidarność”, od 2008 w redakcji tygodnika „Gazeta Polska”.
Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2016), Krzyżem Wolności i Solidarności (2018).
Od 25 X 1976 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Gdańsku w ramach SOR krypt. Kanał; 7 IV 1987 – 5 X 1989 przez Inspektorat 2 WUSW w Gdańsku w ramach SOR krypt. Londyn.