Encyklopedia Solidarności

Wiesław Zajączkowski, ur. 11 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1944 w Łomazach k. Białej Podlaskiej. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego, Wydz. Prawa (1966).

1966–1968 aplikant, 1968–1970 asesor, 1970–1971 sędzia w Sądzie Powiatowym w Siedlcach, 1971–1973 sędzia, nast. prezes Sądu Powiatowego w Łosicach, 1973–1975 sędzia w Sądzie Powiatowym w Siedlcach, 1975–1989 radca prawny w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni tamże.

Od X 1980 ekspert prawny MKZ Ziemia Podlaska, nast. „S” w Siedlcach, od II 1981 w „S”. W 1981 wiceprzew. Oddziału Siedlce Regionu Mazowsze, w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Mazowsze, od VI 1981 członek ZR Mazowsze, IX/X 1981 delegat na I KZD, od X 1981 wiceprzew. MKS w Siedlcach, sygnatariusz porozumienia związkowców z prezydentem Siedlec, od XI 1981 członek (przew. Komisji Praworządności) Zarządu Oddziału w Siedlcach Regionu Mazowsze, redaktor niezależnego pisma „Odnowa”.

13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Białej Podlaskiej, Włodawie, Załężu k. Rzeszowa, Kielcach-Piaskach i ponownie Załężu (we IX 1982 uczestnik buntu internowanych w Załężu), 30 XI 1982 zwolniony. 1982–1985 redaktor „Wiadomości Podlaskich”. 1983–1989 w Terenowej/ Oddziałowej Komisji Wykonawczej „S” w Siedlcach, 1987–1989 współpracownik „Gazety Podlaskiej”, organizator kolportażu podziemnych wydawnictw, współorganizator mszy za Ojczyznę i manifestacji patriotycznych w Siedlcach oraz pomocy prawno-finansowej represjonowanym; członek Diecezjalnego Komitetu Charytatywno-Społecznego.

1989–1990 członek zarządu siedleckiego KO. 1989–1991 poseł RP z listy KO. 1991–2000 radca prawny w Handlowo-Usługowej Spółdzielni Pracy Podlasie. 1991–1993 przew. wojewódzkiego koła PChD w Siedlcach. Od 1997 właściciel kancelarii prawnej. W 2004 współzałożyciel, od 2005 prezes Korian-Group Sp. z o o.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013).

3 II 1982 – 22 XI 1983 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO/WUSW w Siedlcach w ramach SO krypt. Podlasie; 19 VII 1982 – 7 III 1985 w ramach KE krypt. Adwokat; 19 III 1986 – 2 I 1990 przez Wydz. III/WOKPP WUSW w ramach SOR krypt. Skos.

Krzysztof Biernacki