Żórawski Jerzy
Jerzy Żórawski, ur. 2 XI 1919 w Nowym Dworze Mazowieckim. Ukończył Państwową Średnią Szkołę Techniczno-Kolejową w Warszawie (1939), technik mechanik.
W 1939 kreślarz-projektant w Państwowych Zakładach Inżynierii Stocznia Modlińska, 1940-1941 budowniczy mostu na Narwi w Firmie Budowlanej Kazimierza Rudzkiego, 1942-1944 technik stażysta w Warsztatach Głównych PKP w Warszawie, 1944-1945 robotnik w Fabryce Uchylni w Sierpcu, 1945-1955 starszy adiunkt w Parowozowni w Nasielsku, Oddziale Mechanicznym PKP w Stargardzie Szczecińskim, 1956-1980 kierownik działu technicznego w Zarządzie Wagonowni DOKP w Szczecinie, od 1980 na emeryturze. 1980-1985 specjalista, kierownik działu w Państwowym Przedsiębiorstwie Usług Komunikacyjnych w Szczecinie. 1946-1952 w PZPR (wystąpił). Od 1976 w kontakcie z KOR, KSS KOR i KPN, kurier między Lublinem i Pomorzem Zachodnim, kolporter niezależnych wydawnictw („Biuletyn Informacyjny” KOR, broszury, „Droga”, KPN: ulotki, petycje), od 1978 w kontakcie z ROPCiO, uczestnik spotkań organizowanych przez o. Huberta Czumę. 1975-1995 działacz Szczecińskiego Klubu Katolików, współorganizator i uczestnik spotkań ze znanymi działaczami opozycji (np. w 1979 z Leszkiem Moczulskim).
Od IX 1980 w „S” w Państwowym Przedsiębiorstwie Usług Komunikacyjnych w Szczecinie, współpracownik skarbnika KZ.
Po 13 XII 1981 inicjator spotkań z kapelanem „S” o. Ludwikiem Wiśniewskim, kolporter podziemnych wydawnictw w środowisku kolejarzy w Szczecinie i Stargardzie Szczecińskim, gospodarz mieszkania, w którym gościli opozycjoniści z różnych środowisk (Mirosław i Jan Witkowscy, Adam Wycichowski, Radzimierz Nowakowski – architekci zaangażowani w działalność wydawniczą, Krzysztof Żórawski z KOWzP, Wiesław Parchimowicz, Michał Paziewski, Leszek Moczulski); darczyńca prywatnych paczek zza granicy dla Caritasu na rzecz poszkodowanych i potrzebujących wsparcia.