Stachowiak Józef Tadeusz
Józef Tadeusz Stachowiak, ur. 2 X 1953 w Stargardzie Szczecińskim. Ukończył Technikum Elektromechaniczne tamże (1975). 1968–1972 uczeń elektryk w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych Elektromontaż w Szczecinie, 1972–1973 elektromonter tamże, 1974–1976 w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Stargardzie Szczecińskim, 1977–1989 gł. energetyk w Ośrodku Remontowo-Budowlanym Lasów Państwowych tamże. XII 1970 obserwator i uczestnik wydarzeń pod Komendą Wojewódzką MO i KW PZPR w Szczecinie. 27–30 VIII 1980 współorganizator strajku w Ośrodku Remontowo-Budowlanym Lasów Państwowych w Stargardzie Szczecińskim, od IX 1980 w „S”, członek Komitetu Założycielskiego, wiceprzew. KZ, współtwórca struktur ponadzakładowych Podregionu Stargard Szczeciński (Region Pomorza Zachodniego), od 1 II 1981 członek Komisji Rewizyjnej, od 26 IV 1981 przew. Krajowej Podsekcji „S” Pracowników Ośrodków Remontowo-Budowlanych Lasów Państwowych. 1981 inicjator powołania, przew. Rady Pracowniczej w ORBLP (do stanu wojennego). 5–7 VI 1981 delegat na I WZD Regionu Pomorze Zachodnie. 30 III 1981 współzałożyciel i redaktor techn. niezależnego czasopisma „Niezależność”. 15 XII 1981 organizator jednodniowego strajku włoskiego w proteście przeciwko stanowi wojennemu. Od 16 XII 1981 inicjator i przew. czteroosobowego zespołu (Jolanta Kozak, Lidia Szymańska, Zofia Polańska) koordynacyjnego kolportażu ulotek i niezależnych wydawnictw, szef 3-osobowego zespołu kurierów, organizator przerzutu maszyn do pisania, produkcji ramek do sitodruku, „drukarenek”. 1982–1983 wielokrotnie przesłuchiwany, inwigilowany, zastraszany. 1982–1988 kolporter wydawnictw podziemnych („Tygodnika Mazowsze”, „Tygodnika Wojennego”, „Jedności”, książek historycznych). 5 XI 1982 powołany do wojskowego obozu specjalnego w Czerwonym Borze (pomimo kategorii „D” i ciężkiej choroby kręgosłupa), 2 II 1983 zwolniony. 1985 uczestnik demonstracji w Warszawie w 1. rocznicę śmierci ks. Jerzego Popiełuszki. Od 1988 archiwista dokumentów związanych z „S”, w szczególności związanych ze Stargardem i okolicami (prezentacje w Muzeum Miejskim). 1989–1990 gł. energetyk w PKS w Stargardzie Szczecińskim, 1990–1999 inspektor w Dziale Społeczno-Administracyjnym Urzędu Miejskiego w Stargardzie Szczecińskim, 1999–2018 w Dziale Dodatków Mieszkaniowych w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej. 1989 ponownie w oficjalnych strukturach „S”, 14 IV 1989 – 2 VIII 1989 przew. Komisji Założycielskiej w Przedsiębiorstwie Państwowej Komunikacji Samochodowej w Stargardzie Szczecińskim, 23 IX 1989 – 1 IV 1999 wiceprzew. KZ tamże; 1989 współzałożyciel (m.in. z Waldemarem Gilem i Romanem Kierysem) stargardzkiego Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego i współorganizator kampanii wyborczej do Sejmu i Senatu, 23–25 XI 1989 delegat na II WZD Regionu Pomorze Zachodnie. 9 XI 1989 – 30 IV 2014 wiceprzew. Zarządu Podregionu Stargard Szczeciński (Region Pomorze Zachodnie). 1990–1996 członek Zarządu Porozumienia Centrum w Stargardzie Szczecińskim. 1990–1994 radny Rady Miasta Stargard Szczeciński z listy „S” i przew. Komisji Rewizyjnej, 1998–2002 radny pow. stargardzkiego z listy Akcji Wyborczej Solidarność. Od 2006 ponownie radny pow. stargardzkiego z listy KW Prawo i Sprawiedliwość. 1995–2002 delegat na IV–X oraz XII–XIV WZD Regionu Pomorze Zachodnie, 1 IV 1999 – 1 I 2001 wiceprzew. KZ w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w Stargardzie Szczecińskim, nast. sekretarz tamże, od 21 III 2002 przew. Od 29 III 2000 delegowany przez Region Pomorza Zachodniego członek Powiatowej Rady Zatrudnienia tamże. 21 III 2002 – IV 2018 przew. Regionalnej Sekcji „S” Pracowników Pomocy Społecznej Pomorza Zachodniego. Od 2005 członek Prawa i Sprawiedliwości. 2008 współorganizator, członek Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Represjonowanych w Specjalnych Obozach Wojskowych w latach 1982–1983. Od 2018 na emeryturze. Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2014) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2017).