Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Aniołczyk Aleksander

Aleksander Aniołczyk , ur. 5 VII 1946 w Łodzi, zm. 13 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 2011 tamże. Ukończył IV LO w Łodzi (1964).

1969–1973 w PZPR.

1965 kreślarz w Widzewskiej Fabryce Maszyn Włókienniczych Wifama w Łodzi, 1968–1970 rozdzielca w Spółdzielni Inwalidów Elektromont tamże, 1970–1973 referent w Zarządzie Aptek tamże, 1972–1975 student Wydz. Elektrycznego Politechniki Łódzkiej, 1973–2000 konstruktor, nast. przew. rady nadzorczej, specjalista Działu Organizacji, kierownik Działu Logistyki, Składu Celnego, Działu Obsługi Celnej w Fabryce Transformatorów i Aparatury Trakcyjnej Elta/Elta SA/ABB Elta Sp. z o.o./ABB Sp. z o.o. Oddział w Łodzi.

Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, od II 1981 sekretarz KZ, od V 1981 delegat na I WZD Regionu Ziemia Łódzka, członek ZR, IX/X delegat na I KZD; 1981 współpracownik KOWzP w Łodzi.

13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Sieradzu, Łowiczu i Kwidzynie, 16 X 1982 zwolniony. Od III 1988 członek tajnej Regionalnej Komisji „S” Ziemi Łódzkiej. 11 IX 1988 sygnatariusz oświadczenia o wznowieniu jawnej działalności ZR, 1988–1989 sekretarz ZR.

Od 31 I 1989 członek jawnego Komitetu Organizacyjnego „S” w FTiAT Elta, VI 1989 – II 1990 sekretarz KZ. 1989 jeden z gł. animatorów, nast. koordynator oddolnego ruchu zakładowych struktur „S” (tzw. poziomek), dążącego do zażegnania konfliktu w „S” ZŁ. Od V 1989 zw. z Regionalna Komisją Organizacyjną „S” Ziemi Łódzkiej. Od XII 1989 delegat na II WZD Regionu Ziemia Łódzka, I 1990 kontrkandydat Andrzeja Słowika w wyborach na przew. ZR, od 14 I 1990 wiceprzew. ZR; IV 1990 delegat na II KZD (członek prezydium zjazdu). 30 XI 1990 zrezygnował z funkcji wiceprzew. ZR po objęciu stanowiska prezesa rady nadzorczej Elta SA w Łodzi. 2000–2001 prezes zarządu ABB Agencja Celna Sp. z o.o., 2002–2011 ABA Sp. z o.o., 2006–2011 właściciel firmy ABA Agencja Celna.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2017).

30 I 1981 – 19 X 1985 rozpracowywany przez Wydz. IIIA/Wydz. V KW MO/WUSW w Łodzi w ramach KE krypt. Alex; 27 IV 1987 – 31 VIII 1989 przez Wydz. V WUSW w ramach KE krypt. Alek.

Henryk Marczak

Opcje strony

do góry