Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Łuczak Jan

Jan Łuczak, ur. 1 V 1948 w Bowyczynach k. Kutna. Ukończył Zasadniczą Szkołę Budowlaną dla Pracujących przy Łódzkim Przedsiębiorstwie Instalacji Przemysłowych w Łodzi (1966).

1964–1966 w ZMS.

1966–1967 monter instalacji wentylacyjnych w ŁPIP, 1967 robotnik transportu wewnętrznego w Zakładach Artykułów Technicznych Artech w Łodzi, 1967–1970 blacharz w Łódzkim Przedsiębiorstwie Instalacji Sanitarnych i Elektrycznych, 1970–1971 pracownik magazynowy w Przedsiębiorstwie Sprzętu Rolniczego Agroma w Łodzi, 1971–1980 spawacz elektryczny w Zakładach Urządzeń Technicznych Uniprot tamże, 1980 pracownik Łódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Sprzętem Rolniczym Agroma (zatrudniony jako spawacz w ramach kontraktu na budowie w VEB Braunkohlenwerk w Welzow, NRD), 1980–1982 spawacz elektryczno-gazowy w ZUT Uniprot w Łodzi.

30–31 VIII 1980 współorganizator strajku w zakładzie. Od IX 1980 w „S”; członek Komitetu Założycielskiego, od II 1981 wiceprzew. KZ, 1981 współorganizator radiowęzła zakładowego nadającego wiadomości związkowe oraz biuletynu zakładowego, od V 1981 delegat na I WZD Regionu Ziemia Łódzka.

14 XII 1981 współorganizator strajku w zakładzie (zaspawał bramę wejściową do zakładu), zatrzymany, pobity w areszcie KW MO w Łodzi, internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Sieradzu, 31 XII 1981 aresztowany, osadzony w AŚ w Łodzi, 21 I 1982 skazany w trybie doraźnym przez Sąd Wojewódzki w Łodzi na 3 lata pozbawienia wolności, osadzony w ZK w Łodzi, Łęczycy i Hrubieszowie (uczestnik produkcji okolicznościowych kart świątecznych, kalendarzy, ekslibrisów, współorganizator i uczestnik głodówki ws. statusu więźnia politycznego). VII 1982 zwolniony z pracy. 11 IV 1983 warunkowo zwolniony na mocy aktu łaski Rady Państwa. 1983–1984 kolporter podziemnych pism, m.in. „Tygodnik Mazowsze”, łódzka „Solidarność Walcząca”, „Biuletyn Łódzki”, współpracownik Ośrodka Pomocy Uwięzionym i ich Rodzinom przy kościele NSJ (oo. jezuici) w Łodzi. 1983–1984 spawacz w Łódzkich Zakładach Drogowych.

IV 1984 – II 1990 na emigracji w Australii. 1984–1989 pomocnik piekarza w Tip Top Bakeries w Sydney. 1984–1986 uczestnik głodówek (m.in. 2–10 VI 1984 w przyczepie campingowej przed ambasadą PRL w Canberze na rzecz przestrzegania porozumień helsińskich, uczestnik zbierania podpisów pod petycją do rządu i parlamentu Australii o interwencję ws. uwolnienia więźniów politycznych w PRL) i manifestacji w Sydney (m.in. 2 XI 1984 po zamordowaniu ks. Jerzego Popiełuszki, IX 1986 w proteście przeciwko wizycie sowieckiego ministra spraw zagranicznych w Australii, 13 XII 1986 w rocznicę stanu wojennego). 1984–1985 działacz Związku Wolnych Polaków w Australii (1985–1987 II prezes). 1985–1990 działacz Biura Informacyjnego „S” w Sydney (autor statutu, redaktor „Biuletynu Informacyjnego”, 1988–1990 reprezentant RKW/Regionalnej Komisji Organizacyjnej „S” Ziemi Łódzkiej), współorganizator pomocy finansowej i poligraficznej dla podziemnej „S” w Łodzi oraz pomocy represjonowanym, uwięzionym i ich rodzinom. II/III 1986 współorganizator trasy koncertowej Jacka Kaczmarskiego w Australii.

1990–1995 bez zatrudnienia. 1995–2002 własna działalność gospodarcza, 2002–2013 na rencie. Od 2013 na emeryturze. Od 2008 członek Związku Weteranów Trzeciej Konspiracji 1956–1989.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).

23 XII 1981 – 26 II 1982 rozpracowywany przez Wydz. V KW MO w Łodzi w ramach SOR krypt. Trop.

Tadeusz Stefanowski

Opcje strony

do góry