Urbański Wiesław
Wiesław Urbański, ur. 21 IX 1957 w Pajęcznie. Ukończył Technikum Zawodowe w Częstochowie (1979). Absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, kierunek zarządzanie (licencjat 1996).
1976–1979 pracownik Telekomunikacji Polskiej w Częstochowie.
1979–1980 uczestnik ROPCiO; kolporter niezależnych pism „Opinia”, „Bratniak”, „Biuletyn Informacyjny” KSS KOR w środowisku akademickim UŁ. W III 1980 współorganizator akcji ulotkowej na osiedlu akademickim UŁ ws. bojkotu wyborów do Sejmu PRL. 1980–1985 uczestnik RMP (IV 1981–1985 członek Rady Programowej).
Od 28 IX 1980 w NZS; jako student Wydz. Prawa i Administracji UŁ członek Uczelnianego Komitetu Założycielskiego, X 1980 – V 1981 i od 11 XI 1981 wiceprzew., V – 11 XI 1981 przew. Komitetu Uczelnianego NZS UŁ. 21 I – 18 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1981 współorganizator strajku studentów łódzkich uczelni, członek władz strajkowych, uczestnik negocjacji z komisją rządową. Od III 1981 współzałożyciel i przew. Studenckiego KOWzP w Łodzi. 25 V 1981 współorganizator demonstracji w obronie więźniów politycznych. 1981 współorganizator działalności wydawniczej filii Wydawnictwa Młoda Polska w Łodzi, organizator kolportażu niezależnych pism: „Bratniak”, „Veto”, „Vacat”, książek NOW-ej i Studenckiej Oficyny Wydawniczej. IV 1981 delegat na I KZD NZS w Krakowie.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośrodku Odosobnienia w Łęczycy (14 – 21 XII 1981 uczestnik głodówki protestacyjnej) i Łowiczu, 23 VII 1982 zwolniony. 26 VIII 1982 – 6 XII 1982 w ukryciu; współpracownik MKK Jesteśmy w Łodzi, współorganizator sieci kolportażu podziemnych wydawnictw, m.in. pism „Jesteśmy”, „Tygodnik Mazowsze” w Łodzi i regionie. 10 XI 1982 współorganizator akcji protestacyjnej na UŁ przeciwko delegalizacji „S”. 1983–1988 prace dorywcze. 1984–1988 współpracownik RKW Ziemi Łódzkiej. W 1985 współorganizator zjazdu działaczy RMP w Łodzi. 1982–1988 kilkakrotnie zatrzymany, 1984 pobity w trakcie przesłuchania. 1988–1989 na emigracji zarobkowej w USA, m.in. dziennikarz radia polonijnego w Chicago.
1990–1993 w PC (wiceprezes, nast. prezes Zarządu Wojewódzkiego w Łodzi, członek Zarządy Głównego). 1990 pracownik Instytucji Dystrybucji Filmów Helios, 1990–1991 sekretarz Urzędu Gminy w Zgierzu, 1991–1993 wicedyr. RSW Prasa-Książka-Ruch SA Oddział w Łodzi. 1993–1996 wicedyr. Zakładu Gospodarki Mieszkaniowej Łódź-Polesie. 1997–2002 członek Komisji Likwidacyjnej RSW Prasa-Książka-Ruch, 1999–2002 członek zarządu Polskiej Agencji Informacyjnej, 2002–2004 pracownik rozgłośni Radio dla Ciebie SA, 2004–2006 Programu 1 TVP, 2006–2010 wicedyr. Administracji Nieruchomościami w Łodzi, 2008–2013 wiceprzew. Rady Nadzorczej Post Tel, od 2010 pracownik (2010–2017 członek zarządu) Widzewskiego Towarzystwa Budownictwa Społecznego w Łodzi. Od 2016 członek Wojewódzkiej Rady Konsultacyjnej ds. Działaczy Opozycji i Osób Represjonowanych w Łodzi.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016), wyróżniony odznaką Zasłużony Działacz Kultury (2001).
1983–1986 rozpracowywany przez Wydz. III-1 KW MO/WUSW w Łodzi w ramach KE krypt. Aktywny.