Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Krynicki Ryszard

Ryszard Krynicki, ur. 28 VI 1943 w Sankt Valentin (Lager Windberg, obecnie Austria). Absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, kierunek filologia polska (absolutorium 1966).

Poeta, krytyk, tłumacz poezji niemieckiej oraz wydawca.

1964–1969 członek grupy poetyckiej Próby. 1965–68 dziennikarz w miesięczniku „Nurt”, 1968–1969 bibliotekarz w Bibliotece Kórnickiej. Od VI 1971 członek ZLP. W 1971 sekretarz literacki w Teatrze Śląskim w Katowicach, 1972–1973 redaktor działu literackiego w dwutygodniku „Student”, w V 1973 zwolniony. 1976–1978 bibliotekarz w Bibliotece Raczyńskich w Poznaniu, 1977/1978 stypendysta Fundacji FVS z Hamburga (RFN) na Uniwersytecie Wiedeńskim.

Zaliczany do poetów Nowej Fali, w 1968 debiutował tomem poezji Pęd pogoni, pęd ucieczki.

5 XII 1975 sygnatariusz Listu 59 przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL, XII 1976 sygnatariusz Listu 13 przeciwko represjonowaniu robotników Radomia i Ursusa; 1976–1980 objęty zakazem druku. 1977–1981 współpracownik niezależnego pisma „Zapis” (od 1978 w redakcji). W V 1980 uczestnik głodówki w kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej.

1980–1981 w redakcji pism MKZ/ZR Wielkopolska „«Solidarność» Wielkopolski”, 1981–1982 pracownik ZR.

 1982–1988 w redakcji podziemnego pisma „Obserwator Wielkopolski”, 1983–1985 bibliotekarz w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, 1983–1985 w redakcji podziemnego pisma „Bez Debitu”. Publikował wiersze i tłumaczenia poezji niemieckojęzycznej w pismach emigracyjnych, m.in. w paryskiej „Kulturze” (1979–1989), paryskich „Zeszytach Literackich” (1984–1989), londyńskim „Pulsie” (1985) i berlińskim „Poglądzie” (1988). W 1988 współzałożyciel Wydawnictwa A5, które od 1991 prowadzi z żoną Krystyną.

Publikował m. in. na łamach „Poglądów” (1966–70), „Nurtu”, w emigracyjnej Oficynie Poetów (1968–76), „Studencie” (1971–75). Wydał tomy wierszy, m.in.: Akt urodzenia (1969), Drugi projekt organizmu zbiorowego (1973), Wszystko jest możliwe (samizdat Poznań 1973) i Organizm zbiorowy (1975), Nasze życie rośnie (Paryż, Instytut Literacki 1978); Wiersze z notatnika 78–79 (Krakowska Oficyna Studentów 1981), Jeżeli w jakimś kraju (samizdat 1982 z oryginalnymi rysunkami Jerzego Piotrowicza), Ocalenie z nicości (Świt 1983), Niewiele więcej i nowe wiersze (Warszawska Niezależna Oficyna Poetów i Malarzy 1984), Wiersze, głosy, (Galeria bez miejsca 1985), Niepodlegli nicości (NOWa 1988), Magnetyczny punkt. Wybrane wiersze i przekłady (1996), Kamień, szron (2005), Przekreślony początek (2013). Jego utwory publikowane były w jęz. angielskim, bułgarskim, czeskim, hindu, niemieckim, rumuńskim, słowackim i włoskim.

Laureat licznych nagród i wyróżnień m.in. Nagrody Poetów (1975 ufundowanej przez Zbigniewa Herberta i Antoniego Słonimskiego), Nagrody Fundacji im. Kościelskich (1976), Nagrody Fundacji Roberta Gravesa przyznawanej przez Polski PEN Club (1976), Nagrody Fundacji Alfreda Jurzykowskiego (1989), Nagrody Kulturalnej Solidarności (1990), Nagrody Friedricha Gundolfa (2000), Międzynarodowej Nagrody Literackiej im. Zbigniewa Herberta (2015).

Odznaczony Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005), Medalem Regionu Wielkopolska NSZZ Solidarność (2010).

20 II – 12 XI 1974 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO w Poznaniu w ramach SOR krypt. Renegat; 30 I 1975 – 12 XII 1989 przez Wydz. III/WOKPP WUSW w ramach SOR krypt. Sosna.

Krzysztof Brzechczyn

Opcje strony

do góry