Kamiński Kazimierz
Kazimierz Kamiński, ur. 7 I 1928 w Toruniu, zm. 17
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
2012 w Białymstoku. Ukończył szkołę podstawową.
Od 1946 w PPR, nast. w ZMP, PZPR.
1940–1945 robotnik w Umwandererzenrallager Horn oraz w Hermann Göring Lager nr 14 w Modlinie, 1945–1946 pomocnik kowalski w Malborku, magazynier w Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku, 1947 buchalter Młyna SS Społem, nast. Zarządu Miejskiego tamże. 1 X 1947–X 1948 żołnierz ochotnik II brygady KBW w Białymstoku, uczestnik walk z podziemiem niepodległościowym na terenie województw białostockiego, lubelskiego i rzeszowskiego. XI 1948–XI 1949 pisarz sztabu Brygady, nast. do XI 1950 sierżant zawodowy ewidencji operacyjnej, jednocześnie sekretarz Wydz. Informacji II Brygady, nast. II Pułku KBW. 15 II 1952 zwolniony dyscyplinarnie ze służby. Po 1952 pomocnik maszynisty, maszynista PKP Białystok, od 1980 majster napraw lokomotyw w Lokomotywowni tamże.
Od X 1980 w „S”, X–XI przew. ZKZ, kolporter niezależnej prasy, nast. członek MKZ w Białymstoku, równocześnie Międzyokręgowej Komisji Porozumiewawczej Kolejarzy w Warszawie; od I 1981 członek Prezydium MKZ, 24–31 III Prezydium MKS, VI 1981 delegat na I WZD Regionu Białystok, sekretarz Prezydium ZR.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Białymstoku, 4 I 1982 zwolniony. Zaprzestał działalności opozycyjnej. Do 1986 pracownik PKP Białystok, nast. na emeryturze.
4 XII 1971 zarejestrowany przez Wydz. III KW MO w Białymstoku jako TW ps. Marek do SO krypt. Transport; wykorzystywany w l. 80. ds. związanych z rozpracowywaniem „S” i opozycji, m.in. krypt.: Solidarność, Miasto, Godło, Obelisk, Kolporter, Druk, Kuźnica, Odrodzenie; 2 I 1989 zniszczono akta TW.
Tomasz Danilecki