Kamiński Henryk
Henryk Kamiński, ur. 3 VI 1952 w Lipiankach. Absolwent ZSZ w Gąbinie, specjalność mechanik ogólny (1969), dyplom mistrza (1976), matura w Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Centrum Kształcenia Ustawicznego w Błoniu (2006).
1 VIII 1969 – 25 VI 1976 monter konstrukcji metalowych w Przedsiębiorstwie Remontowo-Montażowym „Naftoremont” w Płocku, tamże 25 VI 1976 uczestnik strajku w zakładzie (odejście od pracy i demonstracyjne słuchanie radiowego przemówienia premiera), przemarszu pod siedzibę KW PZPR przy ul. Kościuszki w Płocku, manifestacji w jej pobliżu. W związku z tym w ramach represji 1 VII 1976 zwolniony dyscyplinarnie z pracy bez wypowiedzenia za udział w proteście (formalnie „z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych tj. zakłócenie spokoju i porządku w miejscu pracy”) z tzw. wilczym biletem. Orzeczeniem z 28 VII 1976 TKO ds. Pracy w Płocku oddaliła wniosek o przywrócenie do pracy. Przed planowanym przez płocką PZPR na 29 czerwca 1976 r wiecem potępiającym uczestników niedawnych protestów robotniczych na terenie Mazowieckich Zakładów Rafineryjnych i Petrochemicznych w Płocku nawoływał do nieuczestniczenia w nim.
VIII 1976 – III 1978 mechanik urządzeń produkcyjnych w Zakładzie Sprzętu Oświetleniowego „Polam” w Gostyninie. IV 1978 – III 1979 blacharz, izolarz w Przedsiębiorstwie Instalacji Przemysłowych „Instal” w Bełchatowie, IV 1979–XII 1979 ślusarz, spawacz (brygadzista) w Przedsiębiorstwie Produkcji Elementów Budowlanych „Budopol” w Gostyninie, I–VII 1980 konserwator urządzeń budowlanych w Gostynińskiej Spółdzielni Budowlanej tamże, X 1980–V 1981 monter kadłubów i wyposażenia okrętowego w Żegludze Warszawskiej Bazie Remontowej w Płocku, 27 V 1981-2012 monter konstrukcji stalowych w „Naftoremoncie” w Płocku.
Po 13 XII 1981 kolporter ulotek miejscowych i z Warszawy (m.in. od małżeństwa Romaszewskich), Gdańska (ze Spółdzielni Wysokościowej, m.in. Maciej Płażyński), do 1988 uczestnik mszy świętych w intencji Ojczyzny w płockich parafiach św. Jana Chrzciciela oraz Stanisławówce z udziałem ks. Tadeusza Łebkowskiego, ks. Waleriana Jastrzębca-Święcickiego (za przyzwoleniem bp. Zygmunta Kamińskiego).
1989 – organizator Komitetu Obywatelskiego w Nowym Duninowie (woj. płockie). Uczestnik kampanii KO w okręgu płockim przed wyborami czerwcowymi do Sejmu i Senatu, przew. komisji wyborczej w Nowym Duninowie. 1990 uczestnik kampanii wyborczej przed wyborami samorządowymi 27 V w gm. Nowy Dunin. 2001 inicjator i przew. komitetu ds. nadania SP i publicznemu gimnazjum w Nowym Duninowie imienia kard. Stefana Wyszyńskiego
w 100-lecie jego urodzin. 2004–2014 inicjator reaktywacji organizacji zakładowej „S”, przew. KZ w Naftoremoncie, członek
Zarządu Regionu Płockiego „S”. 2002–2018 radny rady pow. płockiego. 2005 organizator i przew. inicjatywy uhonorowania Ochotniczej Straży Pożarnej w Nowym Duninowie sztandarem (udekorowano go Złotym Krzyżem Związku) z okazji 80-lecia jej powstania, inicjator i animator nadania bulwarowi w Nowym Duninowie
imienia NSZZ „Solidarność” z okazji 25-lecia „S”; 2007 – współinicjator nadania imienia Wojciecha Wiścickiego (pierwszego
przew. „S” Organizacji Regionu Płockiego ulicy-pasażowi w Płocku, współinicjator nazwania przeprawy rzecznej w Płocku
mostem „Solidarności”. 2008 inicjator i przew. społecznego komitetu budowy Grobu Obelisku Ku Czci Walczących o Wolną Polskę w Nowym Duninowie. 2009 inicjator i uczestnik posadzenia Dębu Pamięci por. Jana Stefana Duninowskiego zamordowanego w Kozielsku, 2010 pomysłodawca obelisku ku czci druhów OSP z Nowego Duninowa, 2015 współorganizator uroczystości z okazji 35-lecia powstania miejscowej „S” tamże. 2010 współinicjator nadania
ulicy w Płocku im. księdza Jerzego Popiełuszki, pomysłodawca tablicy upamiętniającej ofiary katastrofy samolotowej pod Smoleńskiem (wmurowana w Płocku 2011), współtwórca płockiego parku pamięci Katyń–Smoleńsk w płockiej Stanisławówce, 2011 współinicjator tablicy upamiętniającej żołnierzy wyklętych tamże. 2012 inicjator i przew. komitetu budowy krzyża „Katyń 1940 – Smoleńsk 2010” z tablicą pamiątkową w Nowym Duninowie, 2014
współinicjator nadania przeprawie mostowej nad rzeką Brzeźnicą nazwy „Płockiego Czerwca 1976 r.”. 2015 wiceprzew. Komitetu Obchodów 90-lecia OSP w Nowym Duninowie. 2016 pomysłodawca, wykonawca i fundator krzyża z okazji jubileuszu 1050-lecia chrztu Polski tamże, inicjator i przew. komitetu uczczenia chrztu Polski posadzeniem Dębu Pamięci Mieszka I oraz pamiątkowej tablicy. 11 XI 2018 inicjator i przew. komitetu uczczenia 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości, posadzenia Dębu Pamięci oraz zawieszenia okolicznościowej tablicy. Od 24 VI 2021 prezes, członek Zarządu Stowarzyszenia Więzionych i Represjonowanych w PRL
Wolni
i Niezależni. Od 2012 na emeryturze.
Odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi (2004), Srebrnym Krzyżem Zasługi (2009), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2011), Krzyżem Wolności i Solidarności (2017). Wyróżniony odznaką honorową „działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych” (2016).
1976–1990 inwigilowany przez Wydz. III SB KW MO w Płocku w ramach m.in. SOR krypt. Remontowiec (nr ewidencyjny
1518/76).