Kaczmarek Krystian
Krystian Kaczmarek, ur. 18
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1950 w Pinczynie k. Starogardu Gdańskiego. Absolwent Politechniki Warszawskiej, Wydz. Geodezji i Kartografii (1981).
1970–1982 kierownik pracowni w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym w Gdańsku.
VIII 1980 współorganizator strajku, delegat do MKS w Stoczni Gdańskiej. Od IX 1980 w „S”, wiceprzew. Komitetu Założycielskiego, od XII wiceprzew. KZ. Od V 1981 przew. Rady Pracowniczej.
13–19 XII 1981 uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej, nast. w Porcie Gdańskim. 14–19 XII 1981 współorganizator strajku w OPG-K. XII 1981–IV 1982 współorganizator grupy (m.in. z Mirosławem Kacprzakiem, Krzysztofem Jesionkiem i Bogdanem Płatkiem), która zajmowała się drukiem i kolportażem ulotek i wydawnictw podziemnych nawołujących do oporu wobec wprowadzonego stanu wojennego. 22 IV 1982 zatrzymany przez WSW POW, 24 IV 1982 aresztowany i osadzony w AŚ w Gdańsku. VII 1982 zwolniony z pracy. 15 III 1983 uchylenie aresztu przez Sąd Rejonowy w Gdańsku, 9 VIII 1983 umorzenie postępowania na mocy amnestii.
1983–1988 st. geodeta w Spółdzielni Pracy Inżynierów Geodetów w Gdyni, 1988–1989 współudziałowiec i kierownik robót geodezyjnych w Biurze Usług Geodezyjno-Budowlanych Geobud Sp. z. o. o w Gdańsku, 1991–1996 st. specjalista-koordynator ds. geodezji w Przedsiębiorstwie Usług Inwestycyjnych Inwestor-Serwis Sp. z. o.o, 1996–1999 właściciel firmy Usługi Geodezyjno-Kartograficzne mgr inż. Krystian Kaczmarek w Gdańsku, 1998–1999 kierownik oddziału nadzoru geodezyjnego i kartograficznego w Pomorskim Urzędzie Wojewódzkim w Gdańsku, od 1999 dyr. dep. i geodeta województwa pomorskiego w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego tamże.
Od 1971 członek Stowarzyszenia Geodetów Polskich, od 2010 Zarządu Okręgu, od 2013 wiceprezes. Od 2000 członek Zrzeszenia Kaszubsko-Pomorskiego; od 2005 wiceprezes Kaszubsko-Kociewskiego Stowarzyszenia im. T.O.W. „Gryf Pomorski”. 2006–2010 radny Rady Miasta Gdańska z listy PiS, 2006–2008 członek Rady Nadzorczej Centrum Techniki Okrętowej SA w Gdańsku, 2007–2010 w Agencji Regionalnego Monitoringu Atmosfery Aglomeracji Gdańskiej.
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2005), Krzyżem Wolności i Solidarności (2012).
19 IV 1982–15 XI 1983 rozpracowywany przez Oddział WSW w Gdańsku w ramach SOW/SOR krypt. Zecer.
Arkadiusz Kazański