Starzyński Piotr
Piotr Starzyński, ur. 27 XI 1950 we Wrocławiu, zm. 26 VI 1995 w Nowym Jorku. Ukończył Technikum Elektroniczne we Wrocławiu (1969).
W l. 70. członek Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Indyjskiej.
1969–1970, 1971–1972 dwukrotnie student I roku matematyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Od pocz. l. 70. zw. z wrocławskim środowiskiem hippisów, 1971 i 1974 uczestnik manifestacji hippisów tamże. 1973–1975 programista w Instytucie Ekonomii i Organizacji Przedsiębiorstw Przemysłowych Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. 1975–1975 programista w Instytucie Łączności w Warszawie, 1975–1978 w Zakładzie Elektronicznej Techniki Obliczeniowej we Wrocławiu.
1977–1980 współpracownik KOR/KSS KOR, 1977–1980 działacz SKS we Wrocławiu. X 1977 w ZETO zbierał podpisy pod petycją Amnesty International ws. uwolnienia więźniów politycznych na świecie. III 1978 zwolniony z pracy (odmówił przyjęcia innego stanowiska i złożył wypowiedzenie). 1978–1979 sanitariusz w Szpitalu Kolejowym we Wrocławiu. 1979–1980 współzałożyciel i rzecznik Klubu Samoobrony Społecznej tamże, współzałożyciel, wydawca i redaktor „Biuletynu Dolnośląskiego”, założyciel i szef Niezależnej Spółdzielni Wydawniczej Wyzwolenie/Kooperatywy Wydawniczej Wyzwolenie. 1977–1980 wielokrotnie zatrzymywany, jego mieszkanie wielokrotnie poddawano rewizjom. 14 IV 1978 pobity przez funkcjonariuszy MO.
26–31 VIII 1980 drukarz podczas strajku w Zajezdni Autobusowej MPK nr VII we Wrocławiu. 1980 drukarz w MKZ tamże. 1981–1982 programista w ZETO.
13 XII 1981 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia we Wrocławiu, nast. w Grodkowie, 31 V 1982 zwolniony. VIII 1982–1985 na emigracji w Berlinie Zachodnim, 1985–1995 w USA, informatyk w Nowym Jorku. IX 1985 uczestnik manifestacji pod siedzibą ONZ tamże w zw. z wizytą gen. Wojciecha Jaruzelskiego.
Odznaczony pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).
22 X 1977–18 V 1983 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO we Wrocławiu w ramach SOS/SOR krypt. Fanatyk.