Encyklopedia Solidarności Szybalski Bogusław Olgierd Marian - Biogramy -

Szybalski Bogusław Olgierd Marian, ur. 18 VIII 1945 w Bevensen w Niemczech. Ukończył II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. LO im. Adama Mickiewicza w Gdyni (1963); 1966–1968 student Politechniki Gdańskiej, Wydz. Budownictwa Lądowego.

1956–1959 w ZHP. 1963–1966 służba w Marynarce Wojennej. W 1966 liczman w Centrali Handlowej Polcargo w Gdyni, w 1967 sprzedawca w Zakładzie Usług Radiowo-Telewizyjnych w Gdańsku, 1968–1970 konwojent w Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej Kosakowo w Gdyni, 1970–1977 kierowca i operator żurawia samojezdnego w Przedsiębiorstwie Sprzętowo-Transportowym Budownictwa Transbud Oddział w Gdyni-Chyloni.

W III 1968 uczestnik wiecu i demonstracji studenckich w Gdańsku, relegowany ze studiów. 14 XII 1970 zatrzymany w trakcie demonstracji na dworcu PKP Gdańsk Gł., przewieziony do KM MO w Gdańsku, pobity, 20 I 1971 zwolniony.

18–31 VIII 1980 uczestnik rotacyjnego strajku solidarnościowego ze stoczniowcami Gdańska i Gdyni w Transbudzie w Elblągu. Od IX 1980 w „S”, VI–VII 1981 delegat na I WZD Regionu Elbląskiego, przew. Komisji Wyborczej, członek ZR, nast. Prezydium ZR (na etacie); IX/X delegat na I KZD, członek KK, X–XI 1981 uczestnik rozmów z ministrem finansów na temat poswyżek płac.

13 XII 1981 internowany w Ośr. Odosobnienia w Strzebielinku, w Iławie (20 – 30 II 1982 twórca podziemnego radia internowanych emitującego 3 min. audycje, m.in. z Aleksandrem Rusieckim Andrzejem Laskowskim, Dariuszem Brzozowskim, Adamem Golikiem), Kielcach-Piaskach, Nowym Łupkowie, w Załężu k. Rzeszowa (współzałożyciel, redaktor i organizator pisma internowanych „Nasza Krata”), nast. ponownie w Nowym Łupkowie, skąd 15 IX uciekł. W ukryciu m.in. w Trójmieście i Gliwicach, 2 I 1983 zatrzymany w Elblągu, przesłuchany i zwolniony. 1983–1987 wielokrotnie zatrzymywany, przesłuchiwany, poddawany rewizjom w mieszkaniu. 1983–1989 działacz tzw sekcji transportowej TKK, odbiorca pieniędzy i sprzętu poligraficznego z Zachodu dla „S”, łącznik między TKK a Janem Krzysztofem Bieleckim i Jackiem Merklem. W 1983 członek komisji charytatywnej przy parafii Bożego Ciała w Elblągu, 1984–1989 Diecezjalnego Komitetu Pomocy Rodzinom Aresztowanych i Internowanych w Olsztynie Filia w Elblągu – przy parafii św. Pawła Apostoła. W 1984 zwolniony z pracy. 1984–1987 organizator transportu, dostawca sprzętu i materiałów poligraficznych dla wydawnictw podziemnych, hurtowy kolporter książek i wydawnictw Instytutu Literackiego w Paryżu, w tym m.in. paryskiej „Kultury” i Zeszytów Historycznych, wydawnictw krakowskich, wrocławskich, gdańskich (m.in. „Przeglądu Politycznego”), NOWej i CDN, filmów (m.in. Przesłuchanie Ryszarda Bugajskiego). 1984–1989 uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii św. Pawła Apostoła w Elblągu, m.in. Mszy za Ojczyznę i wykładów samokształceniowych. 1987–1989 uczestnik spotkań Grupy Roboczej KK domagającej się zwołania KK w składzie z 1981. 11 VII 1987 zatrzymany z transportem sprzętu i materiałów poligraficznych w Pszczółkach k. Gdańska, aresztowany, przetrzymywany w WUSW w Gdańsku, 14 XII 1987 skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Tczewie na 1,5 roku więzienia, osadzony w AŚ w Gdańsku, AŚ Warszawa-Mokotów w ZK w Braniewie, 17 V 1988 przewieziony do szpitala więziennego w AŚ w Gdańsku, od 18 V 1988 na przerwie w odbywaniu kary na 1 rok ze wzgl. na stan zdrowia; 30 VI 1989 zwolniony przez Sąd Rejonowy w Tczewie z odbywania reszty kary; podczas odbywania wyroku wielokrotnie dowożony na posiedzenia kolegium ds. wykroczeń w Gdańsku, m.in. 20 III 1988 orzeczono karę grzywny oraz przepadek samochodu dostawczego, przewożonego sprzętu, materiałów poligraficznych i komputera, 27 III 1988 na karę grzywny i przepadek samochodu osobowego. W VIII 1988 odpowiedzialny za organizację i logistykę Międzynarodowej Konferencji Praw Człowieka i Obywatela w w parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach. 22 VIII – 1 IX 1988 wspierał strajk okupacyjny w Stoczni Gdańskiej, m.in. dowoził gości i przedstawicieli zagranicznych central związkowych, dostarczał papier, materiały poligraficzne, farby, matryce. Od 1988 członek Komitetu Założycielskiego MKO „S” Regionu Gdańskiego; I–VI 1989 sekretarz Biura Organizacyjnego ZR Elbląskiego.

W 1989 uczestnik kampanii wyborczej KO „S”. 1991–1994 w KLD.

1991–2009 bezrobotny, bez prawa do zasiłku. 2009–2010 pracownik Zarządu Zieleni Miejskiej sp. z o.o. w Elblągu (sprzątanie cmentarza, kierowca), od 2010 na emeryturze.

Karolina Ciechorska-Kulesza