Wiereszko-Taraszkiewicz Zbigniew
Zbigniew Wiereszko-Taraszkiewicz, ur. 17
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
1936 w Zblanach k. Grodna (obecnie Białoruś), zm. 18 X 2007 w Lubaniu. Ukończył ZSZ w Bielawie (1953) i Zaoczne Technikum Zawodowe dla Dorosłych w Świdnicy (1966).
1953–1967 tokarz w Bielawskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego im. Dąbrowszczaków/BZPB Bieltex Bielawie, 1967–1968 kierownik warsztatu w Państwowym Ośrodku Maszynowym w Lubaniu, 1968–1970 st. inspektor w Fabryce Części do Maszyn Włókienniczych i Odlewnia Metalu Baworowo w Baworowie k. Lubania, 1970–1973 kierownik, samodzielny referent w Olszyńskiej Fabryce Mebli w Olszynie, 1973–1974 samodzielny inspektor, gł. mechanik w Lubańskich Zakładach Przemysłu Bawełnianego w Lubaniu, X–XI 1974 samodzielny inspektor w FCMWiOM Baworowo, 1974–1975 gł. mechanik LZPB w Lubaniu, 1976–1979 kierownik w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska Jelenia Góra–Zakład Inwestycji i Budownictwa w Lubaniu, 1978–1979 brygadzista w Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej im. T. Kościuszki w Jeleniej Górze, 1979–1986 mechanik w OFM.
Od IX 1980 w „S”. Od IX 1980 członek Komitetu Założycielskiego, nast. przew. KZ (jesienią 1980 oddelegowany do pracy w „S”). 17 IX 1980 uczestnik spotkania założycielskiego MKZ Woj. Jeleniogórskiego. 1980–1981 członek MKK w Lubaniu. I–II 1981 uczestnik strajku w Klubie Gencjana w Jeleniej Górze, członek MKS Województwa Jeleniogórskiego/Połączonego KS Dolny Śląsk i uczestnik negocjacji z komisjami rządowymi; V–VI 1981 delegat na I WZD Województwa Jeleniogórskiego.
13 XII 1981 internowany, osadzony w Ośr. Odosobnienia w Kamiennej Górze, 8 III 1982 zwolniony. W miejscu pracy zdegradowany do stanowiska ślusarza. 1982–1984 kolporter podziemnych wydawnictw. 1986–1989 gł. mechanik w Spółdzielni Pracy Mechaniczno-Odlewniczej Elektromet w Lubaniu.
1989–1992 pracownik w Instalatorstwie Sanitarnym C.O. i Gazowym Adam Kaszta w Lubaniu. 1992–2001 na rencie, od 2001 na emeryturze.
7 XII 1981–11 XI 1982 rozpracowywany przez Wydz. IIIA KW MO w Jeleniej Górze w ramach KE krypt. Stolarz.
Łukasz Sołtysik