Cieśla Stanisław
Cieśla Stanisław, ur. 8 I 1945 w Dębinie k. Wielunia. Ukończył LO w Wieluniu (1965), absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, Wydz. Prawa i Administracji (1975).
1972–1982 członek ZZPPiS.
1967–1968 praktykant w Wydziale Organizacyjno-Prawnym Prezydium PRN w Sieradzu. 1968–1969 referent handlowy w Zakładzie Obrotu Rolnego PZGS tamże. 1969–1971 st. referent ds. inwestycji w Sieradzkiej Gorzelni Przemysłowej tamże. 1971 w Państwowym Zakładzie Ubezpieczeń w Sieradzu. 1972–1974 nauczyciel jęz. niemieckiego w Zespole Szkół Mechanicznych i SP nr 4 tamże. 1972–1975 kurator zawodowy dla dorosłych w Sądzie Powiatowym tamże, 1975–1980 w Sądzie Rejonowym tamże, 1980–1986 starszy kurator zawodowy, 1987–2005 kurator specjalista tamże. 1976–1980 referent prawny w Urzędzie Miasta i Gminy Złoczew. Od 1980 w „S”. 1980–1981 doradca prawny MKZ/ZR Ziemi Sieradzkiej, łącznik między KZ w Sądzie Wojewódzkim a ZR, inicjator tworzenia struktur „S” w sądach na terenie woj. sieradzkiego. V i VIII 1981 delegat na WZD Podregionu Sieradz „S” Ziemi Sieradzkiej. 4 II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. 1982, pomimo nacisków ze strony przełożonych, odmówił złożenia oświadczenia o wystąpieniu z „S”. 1983 pomysłodawca powołania KIK w Sieradzu, na co nie wyraziły zgody władze administracyjne. Organizator mszy za Ojczyznę w kościele Wszystkich Świętych w Sieradzu. 12 V 1984 uczestnik spotkania o. Stefana Miecznikowskiego z b. internowanymi z woj. sieradzkiego. Od 1984 współorganizator Tygodni Kultury Chrześcijańskiej w Sieradzu, inicjator odczytów i dyskusji o tematyce religijnej i społecznej, członek Rady Duszpasterskiej Parafii NSJ tamże. Członek Rady Naczelnej Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej. IX 1988 inicjator powołania i wiceprezes KIK w Zduńskiej Woli. 1988–1991 członek Ruchu Obrony Życia w Sieradzu. 1989–1991 poseł na Sejm PRL (RP) z ramienia KO „S”. 1990–1995 społeczny wykładowca prawa i katolickiej nauki społecznej w sieradzkiej filii Uniwersytetu Ludowego im. ks. Blizińskiego we Włocławku. 1991 kandydat niezależny w wyborach do Sejmu RP. 1991–1999 członek Włocławskiej Komisji Diecezjalnej II Polskiego Synodu Plenarnego i III Synodu Włocławskiego. 1993–2005 nieetatowy członek Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Łodzi. 1994 założyciel Forum Chrześcijańskiej Myśli Społecznej w Sieradzu. 1997–2001 senator z ramienia AWS. 1997–2003 członek SKL. 2001 kandydat Bloku Senat 2001. Od 1996 członek Akcji Katolickiej Diecezji Włocławskiej i Katolickiego Stowarzyszenia „Civitas Christiana”. Od 2005 na emeryturze.
Publikował m.in. na łamach pism: „Ład Boży”, „Na Sieradzkich Szlakach”, „Znak”, „Zorza”, „Słowo – Dziennik Katolicki”.
Odznaczony odznaką honorową „Zasłużony Pracownik Państwowy” (1987), Złotym Krzyżem Zasługi (1993).
1984–1985 rozpracowywany przez Wydz. III WUSW w Sieradzu w ramach SOS krypt. Kurator.