Huelle Paweł
Huelle Paweł, ur. 10 IX 1957 w Gdańsku, zm. 27 XI 2023 tamże, dziennikarz, pisarz, autor scenariuszy filmowych, sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych.
Jako uczeń X LO w Gdańsku z Andrzejem Friedlem twórca antysystemowych napisów na murach szkoły (np. „Katyń pamiętamy”), student polonistyki na UG (1976–1980), uczestnik konserwatoriów i seminarium naukowego prof. Marii Janion. W czasie studiów z Maciejem Grzywaczewskim, Magdaleną Modzelewską i Arkadiuszem Rybickim uczestnik spotkań gdańskiego SKS-u, a nast. wykładów organizowanych przez RMP. Na UG rozprowadzał wśród znajomych „Bratniaka” i podkładał egzemplarze wykładowcom. Uczestnik obchodów rocznicy Grudnia 1970 (1978, 1979) – prowadził obserwację i przekazywał telefonicznie informację o rozlokowaniu funkcjonariuszy SB. VIII 1989 w czasie strajku w Stoczni Gdańskiej z Andrzejem Friedlem odpowiedzialny za rozwożenie biuletynów i ulotek w zakładach pracy (poświęcił temu opowiadanie pt. Poczta rowerowa). Współautor ostatecznej wersji Apelu studentów UG i innych uczelni o utworzenie niezależnej organizacji studenckiej 27 VIII 1980; współinicjator powołania Tymczasowego Komitetu Założycielskiego NZSP 31 VIII 1980.
W okresie „S” dziennikarz Biura Informacji Prasowej „S” – jako autor tekstów, redaktor biuletynów związkowych (np. pisma BIPS-u, „Głos Wolny”), organizator i moderator konferencji prasowych, obsługiwał od strony medialnej istotne wydarzenia związkowe (np. posiedzenia KKP i KK, I KZD).
1983–1986 nauczyciel języka polskiego w SP, potem technikum i szkole zawodowej, nast. redaktor w wydawnictwie Almapress. 1983 debiut na łamach „Twórczości”, w latach 80. autor tekstów w „Tygodniku Kulturalnym”, „Gwieździe Morza” oraz w podziemnym piśmie „PODPUNKT. Gdańskie zeszyty literackie” pod ps. Jakub Dantyszek, gość-autor spotkań krakowskiej gazety mówionej „NaGłos”, inicjator podobnego przedsięwzięcia w Gdańsku po nazwą „Punkty Mówione” przy DA w kościele św. Mikołaja (1988–1989), pracownik spółdzielni Świetlik, robotnik. 1987–1993 wykładowca filozofii na Akademii Medycznej w Gdańsku, 1994–1999 dyr. TVP3 Gdańsk, od 2009 redaktor nacz. kwartalnika artystycznego „Bliza”, 2011–2015 kierownik literacki Teatru Miejskiego w Gdyni, obecnie zatrudniony tamże na stanowisku dramaturga, wykłada również w Gdyńskiej Szkole Filmowej. Członek polskiego PEN Clubu, wiceprezes tej organizacji w latach 2012–2020.
Autor książek: Weiser Dawidek (1987), Opowiadania na czas przeprowadzki (1991), Wiersze (1994), Pierwsza miłość i inne opowiadania (1996), Inne historie (1999), Mercedes-Benz. Z listów do Hrabala (2001), Byłem samotny i szczęśliwy (wybór opowiadań, 2002), Castorp (2004), Ostatnia Wieczerza (2007), Opowieści chłodnego morza (2008), Śpiewaj ogrody (2014), Ulica świętego Ducha i inne historie (2016), Talita (2020). Jego prozę przetłumaczono łącznie na 20 języków.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2012) i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014).