Tański Bogdan
Bogdan Tański, ur. 25 III 1930 w Brześciu Litewskim (obecnie Białoruś), zm. 13 IX 2016 w Szczecinie. Absolwent Uniwersytetu im. A. Mickiewicza, Wydz. Prawa (1969). 1954–1958 redaktor audycji w Polskim Radiu Szczecin, 1959 redaktor nacz. periodyku „Nowe Tory” w Dyrekcji Okręgowych Kolei Państwowych w Szczecinie, redaktor w tygodniku społeczno-kulturalnym „Warmia i Mazury”, do 1960 autor art. popularyzujących prawo, 1962 urzędnik w Wojewódzkim Związku Gminnych Spółdzielni Samopomoc Chłopska, 1963–1969 rewident w Wydziale Finansowym Urzędu Miejskiego w Szczecinie, 1970–1971 sekretarz rektora Akademii Rolniczej tamże. 1970–1980 radca prawny Związku Zawodowego w Szczecińskiej Stoczni Remontowej Gryfia, 1972–1978 radca prawny w Urzędach Miast i Gmin w Moryniu, Trzcińsku-Zdroju (od 1976 z uprawnieniami na podst. wpisu do Okręgowej Komisji Arbitrażowej w Szczecinie). 1979–1981 radca prawny w Szczecińskim Przedsiębiorstwie Eksploatacji Dróg i Mostów. 21 XII 1947 z rówieśnikami aresztowany przez PUBP Biała Podlaska pod zarzutem nielegalnego posiadania broni i próby obalenia siłą władzy ludowej, 25 II 1948 skazany przez WSR w Lublinie (na sesji wyjazdowej w Białej Podlaskiej) na 5 lat pozbawienia wolności, osadzony w ZK w Lublinie na Zamku. XII 1970 uczestnik wieców pod Stocznią Szczecińską im. A. Warskiego, KW PZPR i KW MO. Od IX 1980 w „S”; członek grupy szczecińskich prawników pracujący nad ideą samorządu prawniczego, członek grupy inicjatywnej Związku Zawodowego Radców Prawnych (z Władysławem Kuśmierkiem, Władysławem Szczygłem, Zbigniewem Baszanowskim, Aleksandrem de Large), od 18 XI 1980 członek Prezydium Rady Założycielskiej tegoż związku z siedzibą w Szczecinie (rejestracja 5 XII 1981 w Warszawie). Po 13 XII 1981 inicjator pomocy w zatrudnianiu prawników wyrzucanych z pracy (pomoc Wojciechowi Soińskiemu, Grzegorzowi Jankowskiemu, Jerzemu Zimowskiemu, Marcinowi Sobeckiemu). 1982–1988 radca prawny w Wojewódzkim Związku Rolniczych Spółdzielni Produkcyjnych. 1983 współorganizator samorządu radców prawnych w Szczecinie, jeden z postulujących wystosowanie apelu do Rady Państwa o ułaskawienie uwięzionego radcy Andrzeja Milczanowskiego. 1983–1989 współorganizator (z Krystyną Bodnar) Duszpasterstwa Prawników w kościele św. Stanisława Kostki w Szczecinie i prelekcji z przedstawicielami opozycji w Szczecińskim Klubie Katolików (m.in. z Tadeuszem Mazowieckim), członek grupy kolportażowej wydawnictw niezależnych u Agnieszki i Jakuba Dąbrowskich. Inwigilowany, przesłuchiwany, nękany przez SB (przebijane opony samochodowe, przecinany przewód hamulcowy). 1985–1995 członek Rady Okręgowej Izby Radców Prawnych w Szczecinie, 1987–1991 dziekan Okręgowej Izby Radów Prawnych, 1991–1995 Krajowej Rady Radców Prawnych. X 1988 współorganizator Obywatelskiego Komitetu Porozumiewawczego Ziemi Szczecińskiej i interpretator prawa, wykładowca z podstaw prawa dla polityków, mentor Wyborczej Komisji Parlamentarnej i Senackiej w Zachodniopomorskiem, wiceprzew. Okręgowej Komisji Wyborczej w Stargardzie Szczecińskim, 1991 likwidator Komitetu Obywatelskiego w Szczecinie. 1989–1995 radca prawny w Narodowym Banku Polskim, Pomorskim Banku Kredytowym. Od 1995 na emeryturze, 1996–2001 radca prawny w Banku Handlowym w Szczecinie. Odznaczony Medalem Pamiątkowym Funduszu Wyborczego za organizację Komitetów Wyborczych (1989), Złotym Krzyżem Zasługi (1999), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2003). Rozpracowywany przez Wydz. II WUSW w Szczecinie w ramach SO krypt. Nędznicy, 1982–1986 przez Wydz. III WUSW w Szczecinie w ramach SOR krypt. Wars.