Jankowski Maciej Stanisław
Maciej Stanisław Jankowski , ur. 13 VII 1946 w Warszawie, zm. 10 VII 2019 tamże.
Wykształcenie podstawowe.
1973–1979 spawacz (w warsztacie ślusarskim) UW, w 1980 w Przedsiębiorstwie Remontowo-Budowlanym Szkół Wyższych w Warszawie, 1980–1990 pracownik (spawacz, nast. brygadzista w warsztacie ślusarskim) UW.
Od X 1980 w „S”, członek KZ na UW, IX–X 1981 delegat na I KZD, od X 1981 członek Komisji Krajowej.
13 XII 1981 internowany w Strzebielinku, 31 III 1982 zwolniony, od V 1982 w Organizacji ViS (Victoria i Solidarność), 1982–1983 współpracownik podziemnego pisma „Spojrzenia Na…” (wyznaczony do kontaktów z TKK), 27 IV – 26 VII 1983 aresztowany, współorganizator (z Anatolem Lawiną i Marcinem Przybyłowiczem) demonstracji 1 V 1987 w Warszawie, od 1988 w jawnej Regionalnej Komisji Wykonawczej „S” Regionu Mazowsze, 1989 członek KO przy przewodniczącym „S” Lechu Wałęsie, od II 1989 członek Prezydium Tymczasowego Zarządu Regionu Mazowsze, od I 1990 członek ZR Mazowsze (kontakt z komisjami zakładowymi, organizacja i polityka), od 1990 wiceprzewodniczący, 1991–1998 przewodniczący.
1997 współzałożyciel Akcji Wyborczej „S”, 1997–2001 poseł na Sejm z listy Akcji Wyborczej „S”, 1998–2002 radny sejmiku mazowieckiego, od 2000 związany ze Stronnictwem Konserwatywno--Ludowym, od 2002 pracownik (kierownik robót ślusarskich) UW.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009).
19 IV 1984 – 20 X 1986 rozpracowywany przez Wydz. XIII Dep.
II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo.
MSW w ramach SOR krypt. Hades, 1984–1988 rozpracowywany przez Wydz. III-2 SUSW w ramach KE/SOR krypt. Janek
Grzegorz Majchrzak