Encyklopedia Solidarności Rakowiecki Jacek - Biogramy -

Jacek Rakowiecki, ur. 28 XI 1958 r. w Warszawie. Ukończył IX LO im. Klementyny Hoffmanowej tamże (1977).

Kolporter „Komunikatów” KOR i KSS „KOR” oraz „Biuletynu Informacyjnego” w IX LO w Warszawie. Organizator grupy samokształceniowej uczniów oraz spotkań ze Stefanem Kawalcem i Wojciechem Arkuszewskim tamże. 1977–1980 działacz Studenckiego Komitetu „S” w Krakowie, współpracownik i redaktor niezależnego pisma studenckiego „Indeks”. Kilkakrotnie zatrzymywany przez SB, rewidowany. 1978 jako student Wydz. Filologicznego UJ dyscyplinowany przez Radę Wydz. za działalność opozycyjną. 1977–1989 kolporter niezależnej i podziemnej prasy oraz książek bezdebitowych na UJ.

Od IX 1980 współorganizator NZS na UJ. 1980–1981 kierownik literacki niezależnego wydawnictwa książkowego Oficyna Oficyna Oficyna, wydawnictwo podziemne działające 1983-1988 w Szczecinie, założone z inicjatywy Sławomira Lenera. Oficynę utworzył zespół wydający pismo „Obraz” (zmiana nazwy wynikała z rozszerzenia zakresu działania grupy oraz dążenia do zdezorientowania SB). W skład redakcji wchodzili: S. Lener (odpowiadający za stronę graficzną), Edward Wiśniewski oraz Piotr Mync. Literacka. IV 1981 organizator I Zjazdu NZS w Krakowie. 1 XI 1981 – 12 XII 1981 szef Ośrodka Wydawniczego „S” Regionu Małopolska. 1981 rzecznik prasowy i szef Sekcji Informacji w Prezydium Krajowej Komisji Koordynacyjnej NZS oraz wiceszef NZS UJ. 13–15 XII 1981 uczestnik strajku w Hucie im. Lenina w Krakowie. Członek Komitetu Strajkowego z ramienia studentów i organizator (z Wojciechem Ciułą), a także szef poligrafii tamże. Autor tekstu Bitwa o Strach podpisanego przez zespół ds. poligrafii Komitetu Strajkowego KRH, wydrukowanego w kilku tysiącach egz. i kolportowanego w tych dniach na ulicach Krakowa i Nowej Huty.

2 I 1982 zatrzymany przez SB. 4 I 1982 internowany, przetrzymywany w Ośr. Odosobnienia w Załężu k. Rzeszowa. 27 V 1982 zwolniony. 1982 zaangażowany w pracę w punkcie pomocy internowanym przy kościele oo. Dominikanów w Krakowie. 1983–1984 autor felietonów mówionych w Alma Radio o pojęciach demokracji, wolności, etyki, odwagi.

1 VIII 1982 – X 1988 pracownik Społecznego Instytutu Wydawniczego „Znak”, kolejno jako: goniec, pracownik działu prenumeraty „Tygodnika Powszechnego”, od 1987 redaktor „TP”, nast. p.o. sekretarza redakcji „TP”. 1988–1989 redaktor miesięcznika „Res Publica”.

1982–1989 współpracownik pisma „Promieniści”; autor tekstów oraz kampanii, szkoleniowec młodych redaktorów pisma (m.in. Witolda Beresia i Krzysztofa Burnetki), z nimi współtwórca grupy samokształceniowej licealistów. Introligator w Oficynie Literackiej. W tym czasie kilka razy zatrzymywany przez MO, przesłuchiwany przez SB i poddany rewizji w domu. IV/V 1988 współpraca z ks. K. Jancarzem i ks. T. Zaleskim w czasie strajku w HiL.

13 IV – 4 VI 1989 wiceszef kampanii wyborczej KO „S” w Łodzi. 1 VIII 1989 – 31 III 1995 pracownik „Gazety Wyborczej” i członek Zarządu Agory SA. 1991–1992 sekretarz redakcji i kierownik działu kultury, 1993–1994 dyr. wykonawczy tamże. 1995 strategic planner w Agencji Publicis. 1995–1996 sekretarz programowy Canal+ Polska. 1997–1998 szef projektu naprawczego i biznesplanu tygodnika „Przekrój” (zaakceptowany, ale niezrealizowany przez ówczesnych właścicieli). 1998–2001 z-ca, od VII 1999 oraz VI 2003 – VI 2004 redaktor nacz. dwutygodnika „Viva!”, a także

1999–2001 twórca serii „Jan Paweł II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. Kolekcja” i „Encyklopedia wiedzy WIEM” w wydawnictwie Edipresse Polska.

1999–2007 i 2013–2014 wykładowca (warsztat prasowy) na kierunku dziennikarstwo w Collegium Civitas w Warszawie. IX 2001 – III 2002 redaktor nacz. tygodnika „Przekrój”. V 2002 – I 2003 wydawca w Wydawnictwie MediaStyl, m.in. pisma „Twój Styl”, a także miesięcznika „Look” i kwartalnika „Trendy” (wprowadzenie na rynek 2 ostatnich). XI 2004 – X 2005 redaktor nacz. i dyr. wydawniczy miesięcznika teatralno-społecznego „Foyer”. X 2005 – II 2006 szef dodatków w redakcji „Dziennika”.

III 2006 – IX 2006 z-ca i I z-ca redaktora nacz. „Rzeczpospolitej”.

IV 2007 – IX 2012 szef nowych projektów Media Point. Autor projektu odświeżenia miesięcznika „Film” i jego redaktor naczelny. 2013 selekcjoner-kurator 33. Warszawskich Spotkań Teatralnych.

V 2013 – III 2015 rzecznik prasowy TVP, szef Centrum Informacji TVP. VI 2015 – XII 2019 prezes Fundacji Towarzystwa Dziennikarskiego „Fundusz Mediów”. II 2016 – IX 2016 dyr. marketingu i prezes Zarządu Instytutu Bezpieczeństwa Obrotu Gospodarczego SA (wywiadownia gospodarcza). III 2017 – VI 2017 szef Biura Prasowego Komitetu Obrony Demokracji. II 2019 – I 2023 koordynator prac (debaty, wykłady, zjazdy, konkursy) w Concilium Civitas grupy polskich profesorów nauk społecznych z najlepszych uczelni światowych. Od II 2022 szef promocji w Fundacji Krystyny Jandy na Rzecz Kultury odpowiedzialny za premiery teatralne w Teatrze Polonia i Och-Teatrze.

2012 współzałożyciel Studia Opinii oraz współzałożyciel i członek (do 2020) Towarzystwa Dziennikarskiego; szef Komisji Członkowskiej tamże.

Od 2015 autor tekstów w OKO.press, „Polityce”, „Gazecie Wyborczej”. Aktywny uczestnik mediów społecznościowych, w których prowadzi cotygodniowy przegląd tygodników opinii.

1999–2010 autor programów naprawczych i analiz zawartości tytułów prasowych (m.in. „Elle”, „Marie Claire”, „Gala”, „Wróżka”), Od 2010 trener szkoleń redakcyjnych i medialnych dla dziennikarzy, menedżerów i pracowników PR oraz dla studentów i uczniów szkół średnich. 2004–2014 aktywny uczestnik programów publicystycznych w TV i radiu, m.in. „Poranki” w TOK FM, „Czwarta władza” w TV 4, „Puszka Paradowskiej” w Superstacji.

2000–2012 juror konkursu Grand Front na najlepszą okładkę prasową roku organizowanego przez Izbę Wydawców Prasy oraz juror festiwali filmowych i teatralnych, w tym Festiwalu Polskich Debiutów Filmowych Młodzi i Film 2012 w Koszalinie. 2008–2011 współautor i współprowadzący audycji o nowościach filmowych w Radiu ChiliZet. 2011–2013 autor regularnego bloga filmowego i kulturalnego na stronie Canal+. 2008–2012 ekspert Mazowieckiego Funduszu Filmowego i Dolnośląskiego Funduszu Filmowego (ocena scenariuszy filmowych i wniosków o dofinansowanie). 2014–2015 autor szkoleń i trener w Akademii Telewizyjnej TVP oraz od 2018 internetowego przeglądu tygodników opinii.

Laureat Nagrody Polcul (1986). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2007).

4 V 1978 – 6 XII 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KWMO Kraków w ramach SOR krypt. Gama; 17 XII 1982 – 25 IX 1984 rozpracowywany przez Wydz. III-1 KWMO/WUSW tamże w ramach SOR; 17 X 1984 – 13 III 1989 rozpracowywany przez Wydz. IV KWMO/WUSW tamże w ramach KE krypt. Student. 25 III 1989 – 21 VII 1989 rozpracowywany przez Dep. IV MSW Wydz. V w ramach KE kryp. „Student”.

Monika Litwińska