Sikora Wojciech Adam
Wojciech Adam Sikora, ur. 16 IV 1956 w Krakowie, zm. 4 IV 2022 w Paryżu. Ukończył VII LO w Krakowie (1979).
1975 kolporter Listu 101 do Sejmu PRL przeciwko projektowanym zmianom w Konstytucji. 1976 uczestnik zbiórek pieniężnych oraz podpisów pod petycjami przeciwko represjonowaniu robotników Ursusa i Radomia.
1979–1981 student Wydz. Filozoficznego UJ w Krakowie. 19771981 członek SKS w Krakowie; współredaktor pisma „Sygnał”. 1976–1980 współpracownik KOR i KSS „KOR”. Uczestnik zebrań KOR, rzecznik SKS. V 1977 organizator bojkotu krakowskich juwenaliów po śmierci Stanisława Pyjasa. Kolporter pism NOW-ej; „Głosu” i „Robotnika”. Przedstawiciel „Robotnika” na Małopolskę.
IX 1980 współzałożyciel NZS na UJ; członek Zarządu NZS UJ; współpracownik przy zakładaniu kół „S” w Regionie Małopolska. Odpowiedzialny za kontakty NZS UJ z „S” pracowników naukowych UJ.
Kilkadziesiąt razy zatrzymany, kilkakrotnie rewidowany w domu. Dwa razy ukarany grzywną przez kolegium ds. wykroczeń. 29 VIII 1980 aresztowany (z Andrzejem Mietkowskim i Bronisławem Wildsteinem). 30 VIII ukarany trzymiesięczną sankcją prokuratorską. Jego nazwisko znalazło się na ogólnopolskiej liście aresztowanych, których zwolnienia domagali się strajkujący w Gdańsku stoczniowcy. Zwolniony na mocy porozumień sierpniowych. 28 XI 1984 śledztwo umorzono.
Od VI 1981 na emigracji we Francji; przedstawiciel NZS w Europie Zachodniej (Francja). Współpracownik Biura Koordynacyjnego „S” w Paryżu i Brukseli. W ramach tej współpracy odpowiedzialny za Region Małopolska. Objęty zakazem powrotu do kraju.
1981–1982 pracownik Instytutu Literackiego w Paryżu, gdzie prowadził Kronikę francuską. 1982–1986 dziennikarz emigracyjnego miesięcznika „Kontakt” wydawanego w Paryżu oraz sekretarz dyr. „Kontaktu” M. Chojeckiego. Prowadził Kalendarium w „Kontakcie”. Współpracował z Sekcją Polską Radia Wolna Europa. Używał ps. Adam Konar.
Prowadził ośrodek rozdawnictwa i wysyłki do Polski wydawnictw emigracyjnych. 1987–2002 sekretarz Funduszu Pomocy Niezależnej Literaturze i Nauce Polskiej (Fonds d’Aide aux Lettres Polonaises Independantes), którego prezesem był Czesław Miłosz. Fundusz udzielił przeszło 700 stypendiów osobom z Polski oraz krajów Europy Środkowo-Wschodniej. 1983–1989 francuski przedstawiciel i sekretarz na Europę australijskiej fundacji Polkul – Polskiej Fundacji Kultury wspierającej ludzi niezależnej kultury w Polsce. Od 1984 członek redakcji oraz przedstawiciel krakowskiego podziemnego pisma „Arka” na Zachodzie.
1989–1999 współwłaściciel i współprowadzący firmy graficznej i wydawniczej Editions Aktis SARL. 1999–2001 dziennikarz polskiej sekcji Radio France Internationale; 1995 redaktor edycji pisma „Wielcy Malarze”. 2000–2021 pracownik Instytutu Literackiego w Maisons-Laffitte; 2010–2021 prezes tamże.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2018).
15 IX 1977 – 19 I 1978 rozpracowywany przez Wydz. III KWMO Kraków w ramach SOS kryp. „Autograf”; 14 I 1978 – 3 III 1982 rozpracowywany przez Wydz. III KWMO tamże w ramach SOS/ SOR krypt. „Beta”.