Aktualnie znajdujesz się na:

Biogramy

Urban Joanna Teresa

Joanna Teresa Urban, ur. 30 IV 1957 w Inowrocławiu. Ukończyła II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II Komisja Krajowa NSZZ „Solidarność”, II, tzw. II Krajówka, powstała w III 1982 w Trójmieście z inicjatywy: Tadeusza Harasimowicza (od XII 1981 na emeryturze, wcześniej gł. księgowy w Gdańskich Zakładach Rybnych, doradca tamtejszej KZ „S”), Józefa Koska (dźwigowy w Zarządzie Portu Gdynia), Pawła Slezyngiera (mistrz na Wydz. K-2 Stoczni im. Komuny Paryskiej w Gdyni, przewodniczący „S” na największym wydziale stoczni), Jana Gawina (w III 1982 w SKP, od X 1982 pracownik Okręgowego Przedsiębiorstwa Wodno-Kanalizacyjnego w Gdyni), Pawła Zińczuka (ze Stoczni Gdańskiej im. Lenina, od IX 1980 łącznik Wydz. P-1 z Komitetem Założycielskim „S” w SG, nast. członek KZ), Janusza Satory (w 1980 w WZZ, w VIII 1980 członek KS w Elmorze; nast. wiceprzewodniczący KZ; 15 XII 1981 organizator 1-dniowego strajku w zakładzie, nast. w ukryciu), Ryszarda Jankowskiego (ze Stoczni Nauta w Gdyni), Jana Kisielewskiego, we współpracy z Tadeuszem Kulczyńskim (z Gdańskiej Stoczni Remontowej) i przedstawicielami Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte: Andrzejem Adamczykiem, Romanem Wyżlicem, Janem Wójcikiem. W komórce poligraficznej II Krajówki byli: Andrzej Andrzejewski, Justyn Baranowski, Witold Szaniawski; Tadeusz Szozda (łącznik z II KK). Członkowie II Krajówki m.in. kolportowali pisma podziemne („Tygodnik Mazowsze”, „Solidarność Narodu”). 28 VIII 1982 wystosowano „Apel do społeczeństwa” nawołujący do udziału w manifestacjach. Nazwa organizacji (miała posłużyć do sygnowania dokumentów) była kwestią sporną: II KK NSZZ „S” zaproponował T. Harasimowicz, by nadać większą rangę programowi, nad którym pracowali przedstawiciele największych zakładów Trójmiasta. Dokument: „Program budowy ugody narodowej” został ostatecznie zredagowany w VII 1982 przez P. Slezyngiera we współpracy z T. Harasimowiczem i P. Zińczukiem (podczas spotkania w jego mieszkaniu); był to przeredagowany tekst tez Prymasowskiej Rady Społecznej (opublikowanych 5 IV 1982). Wydany 4 VIII 1982 program podpisano: „Delegaci i Pracownicy. II KK NSZZ «S» (działająca na czas zawieszenia Związku)”. Zastrzeżenie to dołączono, by podkreślić, że II Krajówka nie dąży do przejęcia władzy w „S”. Żądano m.in.: odwołania stanu wojennego, likwidacji ograniczeń praw i swobód obywatelskich, uwolnienia internowanych, uniewinnienia aresztowanych, przywrócenia do pracy zwolnionych za działalność związkową, zaniechania represji wobec pracowników nauki. Spotkania II Krajówki odbywały się: w mieszkaniach T. Harasimowicza w Sopocie, P. Zińczuka w Gdańsku, w mieszkaniu przy ul. Leczkowa, na przystankach SKM Gdańsk Politechnika i Gdynia-Redłowo, w parkach. W V 1982 na Łysej Górze w Sopocie członkowie II Krajówki spotkali się z poszukiwanym listem gończym Bogdanem Lisem, który interesował się nastrojami w zakładach pracy; postanowiono utrzymywać kontakt, II Krajówka zobowiązała się przekazać mu przez łącznika opracowany program organizacji. II Krajówka została rozbita na przełomie XII 1982/I 1983; 9 XII 1982 zatrzymano, nast. aresztowano P. Slezyngiera, 19 I 1983 – J. Koska, 24 I 1983 – T. Harasimowicza, 27 I 1983 – J. Gawina, 7 II 1983 – P. Zińczuka, 30 V 1983 – R. Jankowskiego, na pocz. VII 1983 – J. Satora. J. Kisielewski od I 1983 ukrywał się, późn. został zatrzymany. 27 VII 1983 ppłk Stefan Rutkowski, Naczelnik Wydz. Śledczego WUSW w Gdańsku, wniósł wniosek o umorzenie śledztwa na mocy amnestii. 16 XI 1983 Sąd Rejonowy w Gdańsku umorzył śledztwo. LO tamże (1976), Pomaturalne Studium Zawodowe (geodezja) w Zespole Szkół Budowlanych w Bydgoszczy (1980); absolwentka Papieskiego Wydz. Teologicznego w Warszawie (1993) i studiów podyplomowych: Public Relations w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego (1997), Stosowana Analiza Zachowania w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie (2014).

1980–1981 stażystka w Okręgowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym w Bydgoszczy, 1981–1985 laborantka w Pracowni Konserwacji Ceramiki w Muzeum Okręgowym w Bydgoszczy.

Od IX 1980 w „S”; od X 1980 w RMP, od VII 1981 rzeczniczka RMP w Bydgoszczy; V – VIII 1981 członek KOWzP w Bydgoszczy, od VIII 1981 członek Bydgoskiego Komitetu Obrony Więźniów Politycznych; IX – X redaktorka pisma BKOWP „Będziemy Wolni”. XI/XII 1981 współorganizatorka akcji pomocowej strajkującym studentom Akademii Techniczo-Rolniczej w Bydgoszczy.

II 1982 – VIII 1983 współwydawca podziemnego pisma „Protest”. W I 1982 pobita. 8 IV 1982 aresztowana, osadzona w AŚ w Bydgoszczy-Fordonie i Grudziądzu, 14 VI 1982 zwolniona przez Wojskową Prokuraturę Garnizonową w Bydgoszczy, 18 VI śledztwo umorzono. IX 1982 – IV 1983 hospitalizowana. 1982–1984 współredaktor podziemnej bydgoskiej edycji „Tygodnika Wojennego”. 1982–1985 kolporterka w Bydgoszczy książek NOW-ej, organizatorka podziemnej biblioteki tamże. 1985–1989 st. laborant w Pracowni Konserwacji Ceramiki w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Gdańsku. 1985–1989 członek TKZ. W V i VIII 1988 uczestnik strajków w Stoczni Gdańskiej; współorganizatorka druku i kolportażu ulotek strajkowych, uczestniczka akcji dostarczania do stoczni żywności i lekarstw. W 1988 nadawca audycji podziemnego Radia „S” z wieży kościoła św. Brygidy (ze Sławomirem Majewskim). V – VI 1988 współzałożycielka Gdańskiej Agencji Informacyjnej.

XII 1988–VI 1989 w Kanadzie, organizatorka pomocy dla kraju.

1989–1991 szefowa Sekretariatu Prezydium i KK w Gdańsku; 1991–1993 szefowa Biura Klubu Parlamentarnego „S”; 1993–1997 gł. specjalista w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji. 1997–1999 szefowa Gabinetu Ministra Koordynatora Reform Społecznych w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, w 1999 doradca w Gabinecie Ministra w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego, 1999–2005 dyr. departamentu w Urzędzie Służby Cywilnej, 2005–2011 dyr. Gabinetu Marszałka Senatu RP. 2011–2018 wicedyr. Biura Komunikacji Społecznej Kancelarii Senatu RP. Od XI 2018 na emeryturze.

Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).

5 I – 14 XII 1982 rozpracowywana przez Wydz. III KW MO w Bydgoszczy w ramach KE krypt. Archeolog; 9 V 1983 – 14 XII 1984 przez Wydz. III KW MO/WUSW w ramach SOS krypt. Oman.

Krzysztof Osiński

Opcje strony

do góry