Hasła rzeczowe

Duszpasterstwo Akademickie w Szczecinie

Duszpasterstwo Akademickie w Szczecinie; pocz. działalności duszpasterskiej w środowisku uczniów szkół średnich i studentów wiążą się z osobą ks. dr. Kazimierza Żarnowieckiego, który w grudniu 1946 r. rozpoczął na tym polu działalność w Szczecinie. Rozszerzenie zakresu działalności DA nastąpiło w momencie powołania w 1947 Sodalicji Mariańskiej. W 1950 rozpoczął pełnienie posługi duszpasterskiej w Szczecinie o. Władysław Siwek, który był rzeczywistym twórcą DA. Z tego środowiska wywodzi się trzon inteligencji katolickiej na Pomorzu Zachodnim (m.in. Jan Tarnowski, Michał Palter-Zyberk i Ewaryst Waligórski, którzy po sierpniu 1980 r. zaangażowali się w działalność NSZZ „Solidarność”). W 1955 komuniści doprowadzili do usunięcia jezuitów ze Szczecina, jednak rok później na fali odwilży na przełomie 1956 i 1957 zakonnicy powrócili do Szczecina. Pod koniec 1956 DA wznowiło działalność, jego opiekunem ponownie został o. Władysław Siwek, który pełnił tę rolę do 1970. Jego wychowankowie wspólnie z częścią szczecińskiego środowiska naukowego, gł. z Politechniki Szczecińskiej i Pomorskiej Akademii Medycznej, zawiązali w lutym 1957 KIK. Działał on przez 1 rok, do momentu wydania przez sąd odmowy rejestracji. W 1966 w Szczecinie utworzył się drugi prężny ośrodek DA prowadzony przez chrystusowców przy kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa; do 1976 jego opiekunem był ks. Grzegorz Okroy, nast. ks. Józef Kosobucki. W 1973 działalność w Szczecinie rozpoczął o. Hubert Czuma; w krótkim czasie skupił wokół siebie liczne grono młodzieży, znacznie aktywizując DA jezuitów. W X 1975 o. H. Czuma został formalnie mianowany duszpasterzem akademickim przez ordynariusza diecezji szczecińsko-kamieńskiej, bp. Jerzego Strobę. Spowodowało to reakcję SB i miejscowych działaczy PZPR, którzy doprowadzili w lutym 1976 do skreślenia z listy studentów PAM aktywnego uczestnika DA, Jacka Smykała. Protest DA na terenie całej Polski zintegrował środowisko studenckie i przyczynił się do jego zaangażowania w działalność opozycji przedsierpniowej. Jesienią 1977 studenci związani z DA (m.in. Elżbieta Sojka, Dariusz Piórek, Jacek Zakrzewski) zaangażowali się w ROPCiO w Szczecinie. 12 V 1978 ogłosili deklarację powołującą szczeciński SKS, jednak w zwiazku z represjami SB i PZPR jego działalność nie rozwinęła się. W X 1979 w wyniku silnych nacisków władzy o. H. Czuma opuścił Szczecin i wyjechał na studia do Rzymu. Zakończył się okres intensywnej działalności DA w Szczecinie. W l. 80. władze kościelne zmieniły zasady funkcjonowania DA, rezygnując z dużych ośrodków na rzecz ich rozproszenia, doprowadzając do ograniczenia roli, jaką odgrywała ta forma pracy z młodzieżą. W X 1980 działacze katoliccy wywodzący się ze szczecińskich DA utworzyli Szczeciński Klub Katolików, który działa do chwili obecnej.

 

Marcin Stefaniak

Opcje strony

do góry